National Interests and Ideology in Iran's Foreign Policy Toward the United States: A New Perspective from the Lens of Identity Realism (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
Iran's foreign policy in the past two decades has been the subject of debate between those who prioritize interests and those who prioritize ideology when analyzing the factors influencing Iran's behavior on the international stage. Both perspectives have sought to understand Iran's foreign policy through the lenses of rationality and ideology, exploring the interplay between national and ideological interests. Given the significant role of the United States in shaping Iran's foreign policy post-Islamic Revolution, a key question arises regarding the balance between national interests and ideological motivations in the Islamic Republic of Iran's foreign relations, particularly concerning the U.S. This article, drawing on the theoretical framework of identity realism, argues that following the end of the Iran-Iraq War and the collapse of the bipolar world order, Iran has realigned its principles, objectives, interests, and ideologies to prioritize national interests and safeguard its survival in the face of American policies and pressures. The study employs a descriptive-analytical research methodology, relying on library sources for data collection. The research findings challenge the assumption of a dichotomy between ideological motivations and national interests in Iran's foreign policy, demonstrating a consistent alignment between these two factors in practice. Iran recognizes that in today's evolving regional landscape, it must integrate national interests, ideological considerations, and the international system, viewing the convergence of these elements as essential for safeguarding its national interests and ensuring its survival.منافع ملی و ایدئولوژی در سیاست خارجی ج.ا. ایران در برابر آمریکا: خوانشی نوین از منظر رئالیسم هویت
سیاست خارجی ایران در دو دهه اخیر شاهد تقابل طرفداران دیدگاه های منفعت محور و ایدئولوژیک محور در خصوص تحلیل بنیان های شکل دهنده به رفتار خارجی ایران بوده است. هر یک از این دیدگاه ها سیاست خارجی ج.ا.ایران را یا بر پایه عقلانیت و یا بر محور عقیدتی مورد بررسی قرار داده و سعی در تعریف چگونگی ارتباط میان منافع ایدئولوژیک در برابر منافع ملی داشته اند. با توجه به جایگاه کانونی آمریکا در سیاست خارجی ایران بعد از انقلاب اسلامی، پرسش مهم آن است که منافع ملی و انگیزه های ایدئولوژیک چه جایگاهی در سیاست خارجی ج.ا.ایران به ویژه در رابطه با ایالات متحده امریکا داشته است؟ این مقاله با بهره گیری از چارچوب نظری واقع گرایی هویت معتقد است که ج.ا.ایران پس از پایان جنگ تحمیلی و فروپاشی نظام دوقطبی با بازتعریف اصول، اهداف، منافع و ایدئولوژی خویش به سمت تعقیب منافع ملی و حفظ بقای خویش در برابر سیاست ها و فشارهای آمریکا حرکت کرده است و بهترین راه در این مسیر همسو و مکمل کردن انگیزه های ایدئولوژیک و منافع ملی بوده است. روش تحقیق پژوهش حاضر نیز توصیفی - تحلیلی بوده و داده ها با استفاده از منابع و اسناد کتابخانه ای به دست آمده است. یافته های این پژوهش نشان می-دهد که فرض جدایی و تضاد میان انگیزه های ایدئولوژیک و منافع ملی در سیاست خارجی ج.ا.ایران نادرست بوده و در عمل همواره نوعی همسویی میان این دو الگو وجود داشته است. درواقع ج.ا.ایران می داند امروزه با تحولاتی که در سطح منطقه به وجود آمده است، دیگر نمی تواند منافع ملی، مباحث ایدئولوژیک و سیستم بین الملل را جدا و در تقابل با یکدیگر در نظر بگیرد و مجموعه این دو الگو خود تأمین کننده منافع ملی و بقای این کشور است.
تبلیغات
