ارزیابی ریسک اعتباری مشتریان حقوقی بانک ها با روش تحلیل پوششی داده ها (مطالعه موردی: بانک صنعت و معدن)
آرشیو
چکیده
ریسک اعتباری، یکی از ریسک های متداول در صنعت بانکداری است. برای مدیریت این موضوع مهم، باید استراتژی و سیاست های مناسبی تدارک دیده شود تا بتوان ریسک را شناسایی، اندازه گیری و کنترل کرد. مدیریت ریسک اعتباری نیازمند اقداماتی است که به طور جامع و جدی به شناسایی و ارزیابی ریسک ها، تعیین میزان ریسک، ایجاد رویه و راهکارهای مناسب برای کنترل و کاهش آنها بپردازد. هدف اصلی این پژوهش، بررسی و مدیریت ریسک اعتباری در بانک صنعت و معدن است و با استفاده از روش تحلیل پوششی داده ها، یک مدل رتبه بندی اعتباری برای مشتریان حقوقی متقاضی تسهیلات این بانک در استان تهران ارائه شده است. برای این منظور، صورت های مالی ۷۶ بنگاه تولیدی متقاضی تسهیلات که متجانس بوده اند، مورد بررسی قرار گرفته است. ۱۴ شاخص تأثیرگذار بر ریسک اعتباری بررسی شده و در نهایت با استفاده از نظر خبرگان، ۸ شاخص نهایی، در مدل تحلیل پوششی داده ها با رویکرد بازده ثابت نسبت به مقیاس و به صورت ورودی - محور، با استفاده از نرم افزار گمز مورد ارزیابی قرار گرفته است. بر اساس نتایج پژوهش، از ۷۶ شرکت حقوقی مورد ارزیابی، ۹ شرکت کارا شده و ۶۷ شرکت دیگر، ناکارا قلمداد شده اند. روش تحلیل پوششی داده ها، برای بنگاه های ناکارا، یک یا ترکیبی از دو یا چند بنگاه کارا به عنوان مرجع و الگو معرفی می کند. برای رتبه بندی واحدهای کارا، از مدل اندرسون-پیترسون استفاده شده است.Credit Risk Assessment of Legal Clients of Banks with Data Envelopment Analysis Method (Case Study: Bank of Industry & Mine)
Credit risk represents a significant challenge within the banking industry. Effective management of this critical issue necessitates the development of robust strategies and policies aimed at the identification, measurement, and control of this risk. Addressing credit risk demands a comprehensive and rigorous approach encompassing risk identification and assessment, determination of risk levels, and the establishment of appropriate procedures and measures for mitigation. This research investigates the management of credit risk within the Industry and Mine Bank. Employing the data envelopment analysis (DEA) methodology, this study proposes a credit rating model for corporate clients seeking financial facilities from this bank within the Tehran province. To this end, the financial statements of 76 applicant manufacturing firms were analyzed. An initial set of fourteen potentially influential indicators on credit risk was examined. Subsequently, through expert consultation, eight key indicators were selected for evaluation within a DEA model assuming constant returns to scale, utilizing GAMS software. The findings reveal that out of the 76 firms assessed, 9 were identified as efficient, while the remaining 67 were classified as inefficient. The DEA method provides one or a combination of efficient firms as reference points and benchmarks for the inefficient units. The Anderson-Peterson model was applied for the ranking of the efficient units.
تبلیغات
