تحلیل آثار رفاهی حذف یارانه کالاهای اساسی: کاربردی از الگوی GTAP (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف: در ادبیات توسعه، پرداخت یارانه کالاهای اساسی ابزاری برای حمایت از اقشار ضعیف جامعه است. اما نارضایتی از تمرکز بر وجود یارانه عمومی در حال افزایش است. این موضوع باعث شده است تا حرکت از یارانه عمومی به یارانه هدفمند به عنوان یک روش تعدیل ساختاری مورد توجه قرار گیرد. در این راستا، مسأله مهم برای سیاستگزاران این است که تعدیل یارانه کالاهای اساسی در چه سطحی، چه موقع و چگونه بدون بروز هیچ آشوبی، صورت گیرد. بنابراین انگیزه مطالعه حاضر درک آثار رفاهی حذف یارانه کالاهای اساسی است. روش: در مطالعه حاضر، تحلیل تجربی و کمی سازی نتایج با استفاده از الگوی پروژه تحلیل تجارت جهانی و نسخه 10 پایگاه داده آن استفاده شده است. داده ها شامل ماتریس حسابداری اجتماعی 141 کشور و 65 بخش است. این داده ها در قالب چهار بخش (لبنیات، برنج، شکر و سایر غذاها) و دو منطقه (ایران و سایر نقاط جهان) تجمیع گردید. یافته ها: نتایج نشان داد کاهش 50 و 100 درصدی یارانه پرداختی بر مصرف بنگاه- کالاهای داخلی در هر چهار بخش، رفاه ایران و سایر نقاط دنیا را به ترتیب کاهش و افزایش می دهد. نتیجه گیری: نظر به کاهش بیشتر رفاه اقتصادی ایران در سناریو دوم، توصیه می شود که حذف یارانه کالاهای اساسی به صورت تدریجی انجام شود.Analysis of the Welfare Effects of Eliminating Subsidies on Basic Goods: An Application of the GTAP Model
Objective: In the development literature, the payment of basic goods subsidies is a tool to support the poor. However, dissatisfaction with the focus on the existence of general subsidies is increasing. This has led to the move from general subsidies to targeted subsidies being considered as a structural adjustment method. In this regard, an important issue for policymakers is at what level, when and how to adjust the basic goods subsidies without causing any chaos. Therefore, the motivation of the present study is to understand the welfare effects of eliminating basic goods subsidies. Method: In the present study, empirical analysis and quantification of results were used using the World Trade Analysis Project model and its version 10 database. The data include social accounting matrices of 141 countries and 65 sectors. These data were aggregated into four sectors (dairy, rice, sugar and other foods) and two regions (Iran and the rest of the world). Results: The results showed that a 50 and 100 percent reduction in subsidies paid on domestic business consumption in all four sectors would reduce and increase the welfare of Iran and the rest of the world, respectively. Conclusion: Given the further reduction in Iran's economic welfare in the second scenario, it is recommended that subsidies for basic goods be eliminated gradually.
تبلیغات
