پیامد ذهن شناسی کانت با تکیه بر نظریه مطابقت (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
در عصر جدید پرداختن به مسائل معرفت شناسی در کانون توجه قرارداشت. برای کانت نیز معرفت شناسی دغدغه اصلی بود اما تمایز کانت در پرداختن به مسائل معرفت شناختی نسبت به گذشتگان در این نکته قرار دارد که او قبل از ارائه نظریه معرفتی خود، شناخت ذهن و ساختار عملکرد آن را در الویت قرار می دهد. آنچه کانت را درباره ذهن و شناخت آن متمایز می سازد نظریه ای است که از آن به عنوان انقلاب کپرنیکی یاد می شود. بر اساس این نظریه جای ذهن و عین عوض می شود و ذهن به عنوان عامل معرفت، بر روی عین تاثیر می گذارد. مساله محوری پژوهش حاضر، پرداختن به این چالش است که آیا کانت بواسطه انقلاب کپرنیکی خود در ذهن شناسی در چهارچوب فضای معرفتی عصر مدرن که به دنبال نشان دادن ساز و کار امکان معرفت با تکیه بر «باور صادق موجه» بودند چه خدمتی به این دغدغه محوری عصر جدید نموده است. در این پژوهش هدف، بررسی مساله یاد شده با روش توصیفی – تحلیلی است. نویسنده با رویکرد انتقادی و با محور قرار دادن آثار کانت به این نتیجه رسیده است که ذهن شناسی کانت به دغدغه معرفتی عصر جدید و امکان معرفت بر اساس نظریه مطابقت که از عصر افلاطون تا قرن بیستم در معرفت شناسی رایج بوده است خدمتی نکرده است و بلکه دچار نوعی ناسازگاری درونی می گردد و از جهتی منجر به دست کشیدن از میل ذاتی انسان در شوق به دانستن و نادیده انگاشتن آن می گردد.Consequence of Kant's Theory on Mind based on Correspondence Theory
In the Modern age, dealing with epistemological issues was at the center of attention. For Kant, epistemology was also the main concern, but what distinguishes Kant from his predecessors in addressing epistemological issues is that before presenting his epistemological theory, he prioritized the knowledge of the mind and its functional structure. What distinguishes Kant about the mind is a theory that is referred to as the Copernican revolution. According to this theory, the relationship between mind and the object is different from what was inherited from the past, and the mind, as the agent of knowledge, affects the object. The central issue of the current research is to address the challenge of whether Kant, through his Copernican revolution regarding human understanding, served this concern in the framework of the epistemic assumptions of the modern era, which sought to display the mechanism of the possibility of knowledge by relying on "justified true belief." In this research, the aim is to investigate the mentioned problem with a descriptive-analytical method. With a critical approach and focusing on Kant's works, the author has come to the conclusion that Kant's view of the mind has not served the epistemological concern of the modern era and the possibility of knowledge, which has been prevalent in epistemology from the era of Plato to the twentieth century, and in fact suffers from a kind of internal inconsistency and, in a way, leads to giving up and ignoring the inherent human desire to know.
تبلیغات
