مساله ایمان حضرت ابوطالب(ع) در طول تاریخ همواره مورد نزاع علمای شیعه و سنی واقع شده است. با توجه به جایگاه کتاب صحیح بخاری در نزد اکثر اهل سنت، مهم ترین دلیل شبهه افکنان، روایتی است که در این کتاب نقل شده و سبب نزول آیه 113 سوره توبه را نهی شدن رسول الله(ص) از استغفار برای حضرت ابوطالب(ع) بیان می کند. در این مقاله بر اساس مبانی رجالی و حدیثی شیعه و اهل سنت، به نقد سند و متن این روایت پرداخته شده است. شخصیت بخاری، قابل اعتماد نبودن راوی روایت، ضعف سندی و دلالی و اشکالات متنی و نیز تعارض با شان نزول های دیگر و ناسازگاری با آیات قرآن، از دلایل عدم اعتبار این سبب نزول است.