نقش میانجی گر نگرش معنوی در رابطه با الگوهای ارتباطی و سازگاری زناشویی (مقاله پژوهشی حوزه)
درجه علمی: علمی-پژوهشی (حوزوی)
آرشیو
چکیده
مقدمه: رابطه زناشویی منبع اصلی برای حمایت اجتماعی از افراد است و بی ثباتی در زندگی زناشویی، سلامت روحی و جسمی افراد را به خطر می اندازد. همچنین معنویت بر تمام جنبه های زندگی فرد از جمله زندگی خانوادگی تاثیرگذار است و نقش مهمی در سلامت و بهزیستی انسان دارد. بنابراین هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی گر نگرش معنوی در رابطه با الگوهای ارتباطی و سازگاری زناشویی است.روش کار: پژوهش حاضر توصیفی-همبستگی از نوع مدل یابی معادلات ساختاری است و داده های آن از طریق پرسشنامه جمع آوری شده اند. جامعه آماری پژوهش شامل افراد متاهل ساکن شهر تهران بود که به روش در دسترس 350 نفر به عنوان گروه نمونه به پرسشنامه های نگرش معنوی، الگوهای ارتباطی و سازگاری زناشویی پاسخ دادند. داده ها نیز از طریق نرم افزار SPSS و AMOS مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد بین الگوهای ارتباطی و نگرش معنوی با سازگاری زناشویی رابطه مستقیم وجود دارد (P<0/01 و P<0/05) و مسیرهای غیرمستقیم الگوهای ارتباطی نیز از طریق نگرش معنوی با سازگاری زناشویی معنادار می باشد. بنابراین یافته ها نشان می دهد مدل پیشنهادی از برازش مطلوبی برخوردار است.نتیجه گیری: بر اساس نتایج می توان بیان کرد با بالا رفتن سطح معنویت و نگرش معنوی، الگوهای ارتباطی سازنده تر شده و سطح سازگاری زناشویی نیز افزایش می یابد. از این یافته ها می توان در برنامه های مشاوره پیش از ازدواج، زوج درمانی و کارگاههای آموزش مهارت زناشویی بهره برد.The Mediating Role of Spiritual Attitude in Relation to Communication Patterns and Marital Adjustment
Introduction: Marital relationship is the main source of social support for individuals
Keywords: spiritual and instability in married life endangers people’s mental and physical health. Moreover, spirituality affects all aspects of a person's life, including family life, and plays a significant role in human health and well-being. Thus, the purpose of the present research is to investigate the mediating role of spiritual attitude in relation to communication patterns and marital adjustment.
Methodology: The present research employs the descriptive-correlation method and the structural equation modeling technique, and its data was collected through a questionnaire. The statistical population of the research included married people living in Tehran, out of which 350 individuals selected by convenience sampling method as the sample group responded to the questionnaires of spiritual attitude, communication patterns and marital adjustment The data was then analyzed through SPSS and AMOS.
Findings: The results indicated that there is a direct relationship between communication patterns and spiritual attitude, and marital adjustment (P<0.01 and P<0.05) and the indirect relationship between communication patterns and marital adjustment through spiritual attitude is also significant. Therefore, the findings reveal that the proposed model has the required fitting.
Conclusion: Based on the results, it can be concluded that as the level of spirituality and spiritual attitude increases, communication patterns become more constructive and the level of marital adjustment increases as well. These findings may be used in premarital counseling programs, couple therapy, and marital skills training workshops.
attitude, communication patterns, marital adjustment
تبلیغات
