تأثیر آموزش جنسی مبتنی بر آموزه های اسلامی بر رضایت زناشویی (مقاله پژوهشی حوزه)

چکیده

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش جنسی مبتنی بر آموزه های اسلامی بر رضایت زناشویی زوجین انجام گرفت. این پژوهش از نوع نیمه تجربی و به شیوه پیش آزمون - پس آزمون انجام شده و کلیه زوجین مراجعه کننده به مرکز مشاوره مأوا در شهر قم، جامعه پژوهش هستند. از این میان گروه نمونه، 14 زوج به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه مداخله و گواه قرار داده شدند. ابزار آموزشی، بسته آموزش جنسی بنیانی و همکاران (1398) و ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ (1998) است. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS.19 و با روش تحلیل کواریانس، تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها نشان می دهد میانگین نمرات رضایت زناشویی آزمودنی های مرد گروه آزمایش، پیش از اجرای بسته آموزش جنسی 28/231 و پس از اجرای بسته آموزشی به 14/257 افزایش یافته است. در حالی که میانگین نمرات رضایت زناشویی آزمودنی های مرد گروه کنترل، پیش از اجرای بسته آموزش جنسی 28/234 و پس از اجرای بسته آموزشی 57/233 است، که تقریباً تغییری نداشته است. میانگین نمرات رضایت زناشویی آزمودنی های زن گروه آزمایش، پیش از اجرای بسته آموزش جنسی 42/235 و پس از اجرای بسته آموزشی به 42/256 افزایش داشته است. میانگین نمرات رضایت زناشویی آزمودنی های زن گروه کنترل، پیش از اجرای بسته آموزشی، 28/238 و پس از اجرای بسته آموزشی 28/236 است که تقریباً تغییر نداشته است. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که آموزش جنسی مبتنی بر آموزه های اسلامی، رضایت زناشویی مردان (041/9 F= و 004/0 P=) و رضایت زناشویی زنان (986/18 F= و 001/0P=) را به طور معناداری افزایش داده است.