تحلیل ادبی- تاریخی قرآن بودن جمله «الشَّیخُ وَالشَّیخَهُ إِذَا زَنَیا فَارْجُمُوهُمَا أَلْبَتَّهً» (مقاله پژوهشی حوزه)
درجه علمی: علمی-پژوهشی (حوزوی)
آرشیو
چکیده
به باور مسلمانان، میان قرآن نازل شده و قرآن کنونی رابطه تساوی وجود دارد و هرآنچه که به عنوان قرآن نازل شده، در قرآن کنونی است، اما مطابق برخی از روایات، تعداد انگشت شماری از صحابه مدعی شده اند عبارت هایی را به عنوان قرآن به خاطر دارند که در مصحف وجود ندارد! مشهورترین این عبارت ها، آیه ادعایی رجم (الشَّیخُ وَالشَّیخَهُ إِذَا زَنَیا فَارْجُمُوهُمَا أَلْبَتَّهً) می باشد. چنین ادعایی به هفت نفر از صحابه، به ویژه عمربن خطاب نسبت داده شده است. در این مقاله با ابزار کتابخانه ای و روش توصیفی تحلیلی انتقادی، امکان قرآن بودن این عبارت از روزنه ادبی و تاریخی مورد بررسی قرار گرفت و نتیجه حاصل آنکه: 1- این ادعا توسط بیش از یک نفر از صحابه نمی تواند مطرح شده باشد. 2- عبارت رجم به جهت مشکلات مختلفی از جمله کثرت تکامد، فصیح نبودن، متأخر بودن و تعارض با سایر آیات نمی تواند قرآن باشد و احتمالاً اقتباسی از آیه 38 سوره مائده است. 3- اشتباه گرفتن این عبارت با آیه منافاتی با اعجاز و همانندناپذیری قرآن ندارد.Literary-historical Analysis of the Sentence “When an old Man or a Woman Commits Adultery, Stone them for Sure” Alleged to be Qur’anic
According to Muslims, there is an equal relationship between the revealed Qur'an and the present Qur'an, and everything that was revealed as the Qur'an is in the present Qur'an; however, according to some traditions, a small group of companions have claimed to remember phrases as the Qur'an that are not in the Muṣḥaf (i.e. the Qur'an)! The most famous of these phrases is the alleged verse of rajm (stoning), “When an old man or a woman commits adultery, stone them for sure”). Such a claim has been attributed to seven of the Companions, especially ‘Umar b. al-Khaṭṭāb. In this article, with library tools and a descriptive-analytical-critical method, the possibility of this phrase as being Qur'anic was examined from a literary and historical point of view, and the conclusion was made that: 1. This claim would not have been made by more than one person from among the Companions. 2. The phrase rajm cannot be from the Qur'an due to various problems, such as the multiplicity of takāmud (hapax legomenon), lack of eloquence, posteriority, and conflict with other verses, and it is probably an adaptation of verse 38 of Sūrat al-Mā’ida. 3. Mistaking this phrase for a verse does not contradict the miracle and inimitability of the Qur'an.
تبلیغات
