هدف از پژوهش حاضر شناسایی و اولویت بندی عوامل موثر بر اقتصاد گردشگری ورزشی ایران بر اساس روش ای اچ پی[1]<!--[endif]--> بود. که به شیوه آمیخته (کیفی و کمی) و مبتنی بر نظریه پردازی داده بنیاد بود. گردآوری داده ها در بخش کیفی با روش مصاحبه با جامعه آماری 22 نفره در بخش کیفی و به روش نمونه گیری گلوله برفی و نمونه آماری 80 نفره در بخش کمی، به روش نمونه در دسترس انجام شد. جامعه آماری این پژوهش به روش مقایسات زوجی ای اچ پی و به روش نمونه گیری تمام شمول انتخاب شدند و در نرم افزار اکسپرت چویس[2]<!--[endif]-->11 نتایج بصورت مدل اجرایی در آمد. با تجزیه و تحلیل داده ها در نهایت 69 کد شناسایی گردید که با توجه به اهمیت و فراوانی در 8 طبقه (عوامل سازمانی و مدیریتی، عوامل سیاسی و قانونی، عوامل بازاریابی و تبلیغات، عوامل زیر ساختی، عوامل فرهنگی و اجتماعی، عامل جاذبه ها، کیفیت ارائه خدمات، عوامل مالی و درآمد) دسته بندی شدند. با توجه به وزن دهی به روش ای اچ پی در رتبه بندی مولفه ها و زیرمعیارها مشخص گردید که مولفه بازاریابی با وزن نسبی 0.188 بالاترین رتبه بین مولفه ها را بدست آورد. اقتصاد گردشگری ورزشی از جمله عواملی است که با رونق ورزش در مناطق مختلف در ارتباط بوده و از این لحاظ دارای اهمیت زیادی است لذا می توان با ایجاد بسترهای مناسب درخصوص بازاریابی و سرمایه گذاری توسط افراد با سابقه ورزشی به ارتقای اقتصاد گردشگری ورزشی دست یافت.