درونزایی عرضه پول در ایران براساس دیدگاه پساکینزی: کاربردی از مدلهای فضا-حالت (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
داده های اقتصاد کلان کشور طی نیم قرن اخیر نشان می دهند که با وجود تلاش های نظری و تدابیر سیاستگذاری مختلف، تورم در کشور ما در مقایسه با بیشتر کشورهای جهان؛ بالا، مزمن و پرنوسان بوده است. در مطالعات مربوط به پول و تورم، در کنار رویکردهای مختلف به تقاضای پول، در مورد عرضه پول نیز رویکردهای مختلفی وجود دارد که می توان آن ها را در دو رویکرد کلی برونزایی و درونزایی پول طبقه بندی کرد؛ رویکردهایی که هم در مورد فرآیند خلق پول و هم در مورد توصیه های سیاستی برای مهار تورم، تفاوت های زیادی با هم دارند. در این پژوهش تلاش شده است تا ضمن شناخت بیشتر ماهیت فرآیند خلق پول ، درونزایی عرضه پول در اقتصاد ایران با رویکرد پساکینزی ارزیابی شود. بدین منظور فرضیه درونزایی عرضه پول در ایران با استفاده از داده های سالانه طی سالهای 1357الی1400 آزمون می شود. جهت سنجش درونزایی عرضه پول، مدل دارای ضرایب زمان-متغیر با روش تخمین دومرحله ای و رهیافت فضا-حالت برآورد گردید. نتایج حاکی از آن است که اولاً پول درونزاست ثانیاً تاثیر متغیرهای توضیحی شامل تسهیلات، تولید ناخالص داخلی و تورم بر آن در طول زمان ثابت نیست. بنابراین تغییر سیاستهای پولی از هدفگذاری بر کلیت های پولی متناسب با شرایط درونزایی پول ضرورت دارد.Endogeneity of money supply in Iran based on post keynsian approach: State-space modeling
The macroeconomic data of Iran during the last half century show that despite theoretical efforts and various policy measures, the inflation rate in our country in comparison with most countries in the world, has been high, chronic and volatile. In the studies regarding money and inflation, besides different approaches to money demand, there are also different approaches to money supply that can be classified into two general approaches: exogenous and endogenous money; Approaches that differ in both the process of money creation and policy ecommendations to curb inflation completely. In this research, an attempt has been made to evaluate the endogenity of money supply in Iran's economy by the post-Keynesian approach, while knowing more about the nature of the money creation process. For this purpose, the hypothesis of endogeneity of money supply in Iran is tested using annual data during the period 1357-1400. In order to measure the endogeneity of money supply, the time-varying parameter model was estimated by two-stage estimation method and state-space approach. The results indicate that money is endogenous, in addition, the effect of explanatory variables, is not constant, Actually credit is one the most important of these factors. Also, the trend of the coefficients indicates their changes over time. Based on the findings, the nature of banks is confirmed as a liquidity creation institution in addition to the central bank. Therefore, the central bank, especially in the last two decades, has less power in to determine and control liquidity increase. therefore, it is necessary to change monetary policies from targeting monetary totals to the conditions of endogenous money.
تبلیغات
