مبانی الهیاتی تربیت اجتماعی از منظر قرآن با تأکید بر آموزه توحید ربوبی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
تربیت اجتماعی، هدایت و اداره جریان رشد و تکامل انسان در بستر جامعه است. ازآنجایی که جریان تربیت بر مبانی (گزاره های توصیفی واقع نگر) استوار است و تفاوت در نظام های تربیتی به تفاوت آن ها در مبانی برمی گردد، پژوهش حاضر با هدف تبیین تربیت اجتماعی دین محور، مبانی الهیاتی تربیت اجتماعی بر اساس آیات قرآن را با روش توصیفی و تحلیلی موردبررسی قرار داده است. صورت بندی تربیت در اصطلاح قرآنی که طی آن فرد باید با تکیه بر معرفت، عاملیت و اختیار، نسبت به برگرفتن ربّ واقعی اقدام نموده و دیگران را که شأنی از ربوبیت ندارند را وانهد (تا تنها یک اراده بر او حاکم باشد)، بیانگر گریزناپذیر بودن اختصاص بخش قابل توجهی از فعالیت های تربیتی به حوزه تربیت اجتماعی است؛ زیرا تمایلات اجتماعی انسان، او را همواره در موقعیت های اجتماعی گوناگون قرار می دهد و تربیت اجتماعی به انسان یاری می رساند تا با پرورش بن مایه های شخصیتی، ضمن حفظ استقلال فردی خویشتن بدون تبدیل شدن به عنصری منفرد و بیگانه از جامعه، دارای اراده مستقل باشد و در اراده عمومی جامعه حل نشود. یافته های پژوهش نشان می دهد چنین وضعیتی از تربیت اجتماعی بر مبانی الهیاتی انسان محور، جامعه محور و تاریخ محور استوار است که از تدابیر ربوبی خداوند در اداره اجتماعی انسان ناشی می شود و بدون توجه به این واقعیت های تکوینی و توصیف آن، جریان تربیت قرآنی راه به جایی نخواهد برد.Theological Foundations of Social Education from the Perspective of the Qur'an with an Emphasis on the Monotheism of Divine Lordship
Social religion-based education is the guidance and management of the process of human growth and development in the context of society. Since the process of education is based on foundations (descriptive, realistic propositions), and the differences in educational systems are due to their differences in foundations, so, the present study – which aims to explain religion-based social education - has examined the theological foundations of social education based on the verses of the Qur'an using a descriptive and analytical method. The formulation of education in Quranic terms - during which an individual must rely on knowledge, deeds, and choice to direct towards the true Lord and abandon others who do not have the status of Lordship (so that only one will governs him) - indicates the inevitability of allocating a significant part of educational activities to the social aspect because human social tendencies always place him in various social situations, and social education helps man to cultivate his personality traits, while maintaining his individual independence without becoming an isolated and alien element of society, to have an independent will and not to be melted in the general will of society. The research findings show that such a state of social education is based on human-centered, community-centered, and history-centered theological foundations that arise from Lord's divine arrangements in the social administration of man. Therefore, without paying attention to these generative realities and their description, the course of Quranic education will not lead anywhere.
تبلیغات
