راهکارها و چالشهای گردشگری کشاورزی درفقرزدایی و ارتقای توسعه پایدار در جوامع روستایی
آرشیو
چکیده
این مقاله نقش گردشگری کشاورزی را در کاهش فقر و توسعه پایدار جوامع روستایی بررسی می کند. گردشگری کشاورزی پتانسیل بالایی برای ایجاد فرصت های اقتصادی، حفظ فرهنگ محلی و تقویت انسجام اجتماعی دارد. با این حال، چالش هایی مانند زیرساخت های ناکافی، کمبود آموزش، و رقابت با دیگر بخش های گردشگری نیز وجود دارد. مطالعات نشان می دهد که موفقیت در این زمینه نیازمند مشارکت فعال جامعه محلی، برنامه های آموزشی جامع، و همکاری موثر بین دولت، بخش خصوصی و جوامع روستایی است. مدیریت پایدار منابع طبیعی و تنوع بخشی به فعالیت های گردشگری برای کاهش وابستگی به فصول خاص و افزایش درآمد در طول سال ضروری است. مقاله به ابعاد اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی گردشگری کشاورزی می پردازد و بر اهمیت توجه به اثرات بالقوه منفی آن بر جوامع محلی و محیط زیست تاکید می کند. برنامه های آموزشی برای کشاورزان و ساکنان محلی در زمینه مدیریت گردشگری، بازاریابی و خدمات مشتری، کلیدی برای ارتقاء کیفیت خدمات و بهبود تجربه گردشگران است. همکاری بین بخش های مختلف برای بهبود هماهنگی و اجرای پروژه ها ضروری است. تنوع بخشی به فعالیت ها، مانند ایجاد اقامتگاه های بوم گردی و برگزاری کارگاه های صنایع دستی، می تواند جذابیت منطقه را افزایش داده و درآمد را در طول سال تثبیت کند. در نهایت، مقاله به سیاست گذاران، مجریان و پژوهشگران در استفاده از گردشگری کشاورزی به عنوان ابزاری برای بهبود معیشت روستایی و ترویج شیوه های پایدار کمک می کند.The Impact of Agritourism on Poverty Alleviation and Sustainable Development in Rural Communities: Strategies and Challenges
AbstractThis paper examines the role of agritourism in poverty reduction and sustainable development within rural communities. Agritourism presents significant potential for generating economic opportunities, preserving local culture, and strengthening social cohesion. However, challenges exist, including inadequate infrastructure, insufficient training, and competition from other tourism sectors.The study reveals that success hinges on active community participation, comprehensive training programs, and effective collaboration among government, the private sector, and rural communities. Sustainable natural resource management and diversification of tourism activities are crucial to reduce seasonal dependence and increase year-round income generation.The paper analyzes the economic, social, and environmental dimensions of agritourism, emphasizing the importance of considering potential negative impacts on local communities and the environment. Training programs for farmers and local residents in tourism management, marketing, and customer service are key to enhancing service quality and improving tourist experiences. Inter-sectoral collaboration is essential for improved coordination and project implementation. Diversification of activities, such as establishing eco-lodges and conducting craft workshops, can enhance regional appeal and stabilize income throughout the year. Ultimately, this paper contributes to informing policymakers, practitioners, and researchers on utilizing agritourism as a tool for improving rural livelihoods and promoting sustainable practices.Keywords: Agritourism, Poverty Alleviation, Sustainable Development, Rural communities, Community participation
تبلیغات
