بررسی و آسیب شناسی تاریخ روشنفکران ایران از منظر پارادایم علمی
آرشیو
چکیده
این مقاله به بررسی چهار پارادایم مسلط روشنفکری در تاریخ معاصر ایران از پارادایم غالب در دوره مشروطه تاکنون می-پردازد. پارادایم های مسلط در هر دوره، روشنفکران آن پارادایم، دوره زمانی، مبانی فکری، دست آوردها و آسیب شناسی هر پارادایم مورد مطالعه قرار گرفته است. چارچوب نظری به کار رفته در این مقاله، پارادایم است و از هرمنوتیک تفسیری نیز به عنوان روش در این مقاله استفاده شده است. . در مقاله چهار جریان اصلی روشنفکری در ایران از مشروطه تا کنون بررسی شده است و هر یک از جریان ها در نسبت با علم آسیب شناسی شده است. براساس دسته بندی صورت گرفته و چارچوب نظری به کار رفته در مقاله، یافته ها از این قرار است که با از بین رفتن رویکرد علمی بلافاصله پارادایم های شبه علمی و روایت های ضدعلم یعنی چپ انتقادی، تفهمی و پدیدارشناسانه و در نهایت پسامدرنیسم و پساساختارگرایی جایگزین پارادایم نخست شدند و فرصت ارائه پارادایم های علمی و پوزیتیوستی در اندیشه سیاسی ایران مهیا نگشت. درنتیجه همین امر باعث نابودی تداوم عقلانیت در ایران شد.Investigating the evolution of the methodology of Iranian intellectuals' paradigms
This article examines the four dominant intellectual paradigms in the contemporary history of Iran, from the dominant paradigm in the constitutional period until now. The dominant paradigms in each period, intellectuals of that paradigm, time period, intellectual foundations, achievements and pathology of each paradigm have been studied. The theoretical framework used in this article is paradigm and interpretative hermeneutics is also used as a method in this article. . In the article, four main intellectual currents in Iran have been examined since the constitution until now, and each of the currents has been analyzed in relation to science.Based on the classification made and the theoretical framework used in the article, the findings are that with the disappearance of the scientific approach, pseudo-scientific paradigms and anti-science narratives, i.e. critical, understanding and phenomenological left And finally, postmodernism and poststructuralism replaced the first paradigm, and the opportunity to present scientific and positivist paradigms was not provided in Iran's political thought. As a result, this caused the destruction of the continuity of rationality in Iran.
تبلیغات
