اقتصاد سیاسی جهانی، مالکیت فکری و توسعه؛ منظومه قدرت، نظم و دیپلماسی
آرشیو
چکیده
در نظم جدید اقتصاد سیاسی جهانی که شبکه-ای و دانش محور شده است، پیوند متناسب اقتصاد ملی کشورهای غیرصنعتی با منظومه اقتصاد سیاسی جهانی که در کنترل قدرتمندان صنعتی و تجاری قرار دارد، حیاتی است. کشورهای توسعه نیافته برای دستیابی به رشد، جذب سرمایه گذاری، رونق تجارت، ارتقای استانداردها، ارتقای بهره وری، تسهیل صنعتی شدن، افزایش رقابت پذیری و توسعه فراگیر مجبورند از الزامات حقوق مالکیت فکری هم تبعیت کنند. متاسفانه در اغلب موارد دشواری نیل به توسعه در ابعاد اقتصادی-اجتماعی در کشورهای درحال توسعه با قواعد و مقرراتی که در رژیم های بین المللی وضع می شوند بیشتر هم شده است. این فرایندی از پویشها و پردازش قدرت، نظم و دیپلماسی است. پرسش اصلی مقاله این است که: «اقدامات نهادهای بین-المللی از جمله سازمان جهانی مالکیت فکری (وایپو) در اتخاذ نگرش و تدابیر توسعه محور به حقوق مالکیت فکری، چگونه در بهبود عملکرد اقتصاد کشورهای درحال توسعه اثرگذار می شوند؟». پاسخ اولیه این است که: «اقدامات و ابتکارات نهادهای بین المللی مثل وایپو عمدتاً در چارچوب یک روند ترویجی و توانمندسازی برای حرکت به سمت: تحول شناختی، انطباق حقوقی، بازسازی ساختاری و تغییر فرهنگ عمومی اثرگذار می شوند؛ چرا که این کشورها به علت وابستگی به رژیم-های نظام اقتصاد بازار، راهی غیر از انطباق و هماهنگی ندارند». تحقق همین تحولات نهادی-اجتماعی در اقتصاد سیاسی کشورهای درحال توسعه به عنوان گامی در جهت انضباط و تحرک بخشی به نوآوری و خلاقیت های صنعتی و هنری موجه و موثر است. از این طریق یک بهبود نسبی، عمومی و تشویقی برای رشد و رونق این کشورها فراهم می شود، اما انتظار دستاوردهای بیشتر از این منوط به ملاحظات، منافع و معادلات راهبردی کشورها-شرکتهای قدرتمند است. آثار بازگشتی این توانمند شدن کشورهای در حال توسعه، به ظرفیت های بالای اقتصادی و دیپلماسی چند سامانه ای با مشارکت قدرتهای نوظهور نیاز دارد.Global Political Economy, Intellectual Property and Development; the system of power, order and diplomacy
In today’s interconnected and knowledge-driven global political economy, it is essential to establish the right balance between the national economies of non-industrialized countries and the international political economic system, which is dominated by industrial and developed countries. Underdeveloped countries need to consider intellectual property rights to achieve growth, attract investment, promote trade, raise standards, improve productivity, facilitate industrialization, enhance competitiveness, and achieve comprehensive development. Unfortunately, in many cases, the challenges of achieving economic and social development in developing countries have been worsened by the rules and regulations established in international regimes. This is a dynamic process of power, order, and diplomacy. The main research question is “What impact do the actions of international institutions, such as the World Intellectual Property Organization (WIPO), in implementing a development-oriented approach to intellectual property rights, have on the economic performance of developing countries?” The initial response is: “The actions and initiatives of international institutions like WIPO in helping to improve the economic performance of developing countries have primarily been within the framework of a promotional and empowerment process aimed at cognitive transformation, legal adaptation, structural reconstruction, and significant changes in public culture. This is because, due to their dependency on the networked capitalist economic system, they have no alternative but to adapt, and coordinate.” The implementation of these institutional and social transformations in the political economy of developing countries, to regulate and stimulate innovation, industry, and artistic creativity, is fully justified, beneficial, and efficient. This provides a relative, general, and encouraging improvement for the growth and prosperity of these countries. However, expecting greater achievements depends on the considerations, interests, and strategic equations of powerful countries and companies. The reciprocal effects of empowering developing countries require strong economic capabilities and multi-level diplomacy involving emerging powers
تبلیغات
