بررسی مؤلفه های مفهوم فلسفی نیهیلیسم اگزیستانسیال در رمان «شریر» اثر سید علی حجازی یزدی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
میان روایت و فلسفه هم در معنای عام آن؛ یعنی نوع نگرش و جهان بینی افراد و هم در معنای خاص آن؛ یعنی فلسفه نظامدارِ فیلسوفان حرفه ای، ارتباطی وثیق وجود دارد. در حالت اول، نویسندگان از محمل روایت برای طرح اندیشه ها، باورها، احساسات و قضاوت های خاص خود بهره می جویند و در حالت دوم، قالب های مختلف روایی همچون ابزاری در خدمت بیان مفاهیم فلسفی قرار می گیرد. همانند کاری که آلبر کامو در روایت افسانه سیزیف درخصوص مفهوم نیهیلیسم انجام داده است. رمان شریر از سیدعلی حجازی یزدی نیز نمونه ای ایرانی از نوع دوم ارتباط میان فلسفه و روایت است که نویسنده از قالب رمان برای بیان مفهوم نیهیلیسم اگزیستانسیال بهره جسته است. نیهیلیسم اگزیستانسیال یکی از فروع اندیشه نیهیلیستی است که اساس آن بر شکاکیت مطلق و رد و انکار باورهای پذیرفته شده در زمینه مسائلی همچون معنای زندگی، مرگ، تنهایی، عشق و... است. برپایه همین پیش فرض در مقاله حاضر تلاش شده است تا به روش تحلیلی توصیفی و با اتکا به مبانی نظری مطرح شده درخصوص مفهوم نیست انگاری، شیوه تشریح این مفهوم در رمان شریر بررسی و تحلیل شود. نتایج نشان می دهد که نویسنده در این رمان تلاش کرده است با پرداختن به مقوله هایی همچون موقعیت عبث، مرگ، بحران معنا، بیهودگی، عدم باور به خدا، تنهایی، ملال و درنهایت گرایش به موجودی موهوم، اجزا و جوانب مختلف اندیشه نیهیلیسم اگزیستانسیال و شیوه اثرگذاری آن بر زندگی انسان مدرن را در قالب روایت بیان کند.Investigating Elements of Existential Nihilism in Seyyed Ali Hejazi Yazdi's Sherrir
There is a strong connection between narration and philosophy both in its general sense, which means people's attitudes and worldviews and its specialized meaning, which refers to the systematic philosophy of professional philosophers. In the first sense of this connection, authors use the tool of narration to put forward their own thoughts, beliefs, feelings and judgments, and in the second sense, different narrative formats are used as tools to express philosophical concepts, similar to Camus's Myth of Sisyphus. The novel Sherrir by Seyyed Ali Hijazi Yazdi is an Iranian example of the second type of relationship between philosophy and narrative, in which the author has used the novel to express the concept of existential nihilism. Existential nihilism is one of the branches of nihilistic thought, which is based on absolute skepticism and rejection of accepted beliefs on issues such as the meaning of life, death, loneliness, love, etc. Based on this premise, the present paper aims to examine the ways in which this concept is described in the novel through an analytical-descriptive lens and drawing on the theoretical framework regarding the concept of nihilism. The results show that in this novel, the author has paid attention to topics such as futility, death, emptiness, disbelief in God, loneliness, boredom, and finally the tendency towards an illusory existence, all of which are narrativized aspects of the philosophical concept of existential nihilism.
تبلیغات
