اصل انگاری «امامت» از دیدگاه حضرت زهرا (سلام الله علیها)- (مطالعه موردی اصل انگاری در خطبه فدکیه) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
اصل انگاری به معنای این است که امامت، اصل دین و فعل الله است، لذا رویگردانی از آن، موجب خروج از دین خواهد بود. مسئله این مقاله، جایگاه امامت از دیدگاه حضرت زهراK است و ادعا این است که امامت از دیدگاه ایشان، اصل دین محسوب می شود. حضرت زهراK در خطبه فدکیه، حضرت علیG را دارای صفاتی شایسته و مقام افضلیت معرفی کرده و سایر صحابه را هم شأن ایشان نمی داند. ایشان دو استدلال محکم بر اصل بودن امامت ارائه کرده است. در استدلال اول، رویگردانی از امامت را مساوی با ارتجاع و اعراض از قرآن دانسته و بر اساس آیه تبلیغ، امامت را اصل دین معرفی کرده که عبور از آن موجب رویگردانی از قرآن و ارتجاع است. در استدلال دوم، رویگردانی از امامت را به منزله شرک معرفی کرده و گردانندگان مسیر خلافت از جایگاه اصلی آن را شایسته عذاب الهی و خروج از دین می داند. این موضوع به روش تحلیلی بر اساس مطالعه موردی خطبه فدکیه، تبیین شده است.Considering Imamate as a Foundation From the Perspective of Lady Fāṭimah Salāmu llāhi ʿalayhā (A Case Study on the Fundamental Consideration in the Sermon of Fadak)
Considering Imamate as a foundation means that the Imamate (Arabic: إمامَه, ʾImāmah) is the principle of religion and the act of Allāh, so turning away from it will lead to departure from the religion. The issue of the article is the position of Imamate from the viewpoint of Ḥaḍra Zahrāʾ salāmu llāhi ʿalayhā (Arabic: حَضره زهراء سَلامُ اللهِ عَلَیْها) and the claim is that Imamate from her point of view is considered the principle (foundation) of religion. Ḥaḍra Zahrāʾ salāmu llāhi ʿalayhā, in her sermon of Fadkīyya (Arabic: الْخُطْبَهُ الْفَدَکِیَّه ), introduces Imām ʿAliī ʿalayhi ṣ-ṣalātu was-salāmu (Arabic: امام عَلی عَلَیْهِ الْصَّلاهُ وَ الْسَّلام) as having worthy qualities and a superior position and does not consider the other (Arabic: اَلصَّحَابَهُ, romanized: aṣ-ṣaḥāba) to be his equals. She has presented two strong arguments for Considering Imamate as a foundation and principle. She considers in the first argument that turning away from the Imamate to be equal to turning away from the Qurʾān, and based on the verse of Tablīgh (Arabic: آَیَهُ الْتَّبْلیغ, lit.: communicate, deliver, make known or proclaim) and introduces the Imamate as the principle of religion, which leads to turning away from the Qurʾān and coming or going back and in the second argument, she introduces turning away from the Imamate as Shirk (Arabic: شِرْک, lit.: polytheism) and considers those who follow the path of the khilāfah (Arabic: خِلَافَهْ) from its original position to be worthy of Divine punishment and departure from religion. This issue has been explained analytically based on the case study of sermon of Fadkīyya.
تبلیغات
