نقد ادعای «ولید بن صالح باصمد» درباره تعارض روایات شیعی مربوط به «شیوه حکم حضرت مهدی (ع) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
در منابع حدیثی شیعه، روایاتی در مورد شیوه حکم کردن حضرت مهدی (عج) وجود دارد که با توجه به اختلاف ظاهری میان آن ها، برخی وهابیان از جمله میکه «ولید بن صالح باصمد» حکم به تعارض داده اند و بر مهدویت مورد نظر شیعه تاخته اند. پژوهش حاضر، با هدف پاسخ به ادعای تعارض مذکور و با استفاده از روش «توصیف و تحلیل»، ابتدا ادعای مطرح شده را ذیل دو بخش روایات دالّ بر حکم حضرت مهدی (عج) بر اساس بیّنه و روایات دالّ برحکم آن حضرت بدون بیّنه دسته بندی و گزارش نموده، سپس با بررسی سند و متن روایات، نتیجه می گیرد که هر دو دسته روایات از منظر رجالی معتبر هستند و از لحاظ دلالی نیز قابل جمع با یکدیگرند. توضیح آنکه حضرت مهدی (عج) از برگزیدگان خداوند و برخوردار از علم الهی بوده و علاوه بر حکم با بیّنه، امکان صدور حکم بدون بیّنه را نیز دارد.Criticism of the Claim of “Walīd bin Ṣaliḥ Bāṣamad” About the Conflict of Shiʿism Riwāyāt (Arabic: رِوایات, lit.: Narrations) Related to “the Method of Ḥukm (Religious Ruling) of Imām Mahdī ʿAlayhi al-Ṣalātu wal-Salām”
In Shiʿism ḥadīth (Arabic: حَدیث) sources, there are riwāyāt (Arabic: رِوایات, lit.: narrations) about the method of ḥukm (religious ruling) of Imām Mahdī ʿalahi al-ṣalātu wal-salām and due to the apparent differences between them, some Wahhābīyyūn (Arabic: ٱلْوَهَّابِیّون), including Walīd bin Ṣaliḥ Bāṣamad (Arabic: وَلید بن صالِح باصَمَد), have agree on conflict and have attacked al-Mahdawīyya (Arabic: اَلْمَهْدَویَّه) desired by the Shiʿism. The present study, with the aim of responding to the aforementioned conflict claim and using the method of “description and analysis”, first categorizes and reports the claim under two parts of aḥādīth (Arabic: أحادیث, singular: ḥadīth, traditions and narrations) that indicate the ruling of Imam Mahdi (AS) based on evidence and the hadiths that indicate the ruling of ḥukm (religious ruling) of without bayyina (Arabic: البَیِّنَه, the evidence), and then it concludes by examining the document and the text of narrations, that both categories of narrations are valid from the perspective of the science of rijal (Arabic: عِلْمُ الرِّجال, lit. knowing men) and they can be together in terms of signification. The explanation is that Imām Mahdī ʿalahi al-ṣalātu wal-salām is one of God’s chosen ones and has Divine knowledge, and he also has the possibility of issuing a verdict without evidence in addition to ruling with evidence.
تبلیغات
