عوامل مؤثر بر پایداری رابطه و رضایتمندی زوجین سازش یافته بعد از تقاضای طلاق: مطالعه پدیدارشناختی
آرشیو
چکیده
زمینه: زوج هایی که بعد از تقاضای طلاق بتوانند مجددا به سازگاری برسند، ممکن است رابطه متزلزلی داشته باشند که نیاز است با شناسایی و تقویت عوامل موثر بر رابطه، ثبات و رضایت از رابطه را بالا برد. هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی کیفی عوامل موثر بر پایداری رابطه و رضایتمندی زوجین سازش یافته بعد از تقاضای طلاق انجام شد. روش: روش پژوهش کیفی و از نوع پدیدارشناسی بود. جامعه پژوهش، شامل کلیه زوج های سازش یافته بعد از تقاضای طلاق شهر بیرجند از سال 1396 تا 1401 و مراجعه کننده به مرکز مشاوره راه نو بودند. بر اساس ملاک های ورود به پژوهش، 7 زوج (14 نفر) به صورت هدفمند انتخاب و مورد مصاحبه نیمه ساختاریافته قرار گرفتند. فرایند انتخاب نمونه ها تا مرحله اشباع نظری پیش رفت. داده های به دست آمده توسط روش کولایزی و نرم افزار مکس کیودا مورد تحلیل قرار گرفتند. کدگذاری داده ها به صورت باز، محوری و انتخابی انجام شد. یافته ها: در تحلیل تجارب مشارکت کنندگان 16 مضمون فرعی و 5 درون مایه اصلی شامل ویژگی های فردی، ویژگی های تعاملی/ارتباطی، عوامل خانوادگی، عوامل فرهنگی-اجتماعی و پایبندی به ارزش ها شناسایی شد. نتیجه گیری: بنابراین می توان نتیجه گرفت که مجموعه ای از عوامل فردی، بین فردی و اجتماعی در پایداری و رضایت زوج های سازش یافته بعد از درخواست طلاق اثرگذار است.Factors Affecting Relationship Stability and Satisfaction in the Couples Compromising After Applying for Divorce: A Phenomenological Study
Background: Couples who are able to compromise again after applying for divorce may have a fragile relationship; therefore, it is necessary to increase the stability and satisfaction of the relationship by identifying the influencing factors.
Aim: the present qualitative study was conducted to investigate the factors affecting the marital stability and satisfaction of couples who compromise after asking for divorce.
Method: The research method was qualitative and phenomenological. The population included all couples who compromised after asking for divorce in Birjand City, and referred to Rah-e-No Counseling Center from 2017 to 2022. Based on the criteria already determined, 7 couples (14 people) were selected via purposive sampling and subjected to semi-structured interviews. It should be noted that the process of selecting samples continued up to theoretical saturation. The obtained data were analyzed using Colaizzi’s method and MAXQDA software. Data coding was done using an open, axial, and selective method.
Results: The analysis of participants’ experiences revealed 16 sub-themes and 5 main themes, including individual characteristics, interactive/communicative characteristics, family factors, socio-cultural factors and commitment to values.
Conclusions: Therefore, it can be concluded that a set of individual, interpersonal, and social factors influence the stability and satisfaction of couples who have compromised after applying for divorce.