طراحی و اعتبارسنجی الگوی برنامه درسی کارآفرینانه در مدارس متوسطه همسو با سیاست های کلی کارآفرینی نظام (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف از این پژوهش ارائه الگویی دقیق از برنامه درسی کارآفرینانه در مدارس متوسطه است که با سیاست های کلی کارآفرینی نظام همسو باشد. این پژوهش از لحاظ روش گردآوری داده ها، توصیفی و از نظر شیوه اجرا، کیفی کمّی است. در بخش کیفی، با استفاده از رویکرد فراترکیب و با تحلیل مضمون، ابعاد و مؤلفه های برنامه درسی کارآفرینی توسط پانزده نفر از متخصصان کارآفرینی به شکل هدفمند تا رسیدن به اشباع نظری انتخاب شد. جامعه تحلیلی شامل دو بخشِ متون مرتبط با موضوع پژوهش و متن سند تحول بنیادین آموزش وپرورش مصوب 1390 بود. ابزار اندازه گیری در بخش کیفی، مصاحبه نیمه ساختاریافته و نیز سیاهه تحلیل محتوای محقق ساخته بود. داده های اسنادی به شیوه کیفی در فرایند تحلیل مضمون تحلیل شد. در بخش کمّی، جامعه آماری دبیران کارآفرینی مدارس متوسطه دولتی شهر شیراز بود که با استفاده از جدول مورگان، تعداد 130 نفر ارزیابی شد. برای تجزیه وتحلیل یافته ها از نرم افزارهای اس پی اس اس (نسخه 22) و ایموس (نسخه 23) استفاده شد. طبق یافته های تحقیق، الگوی برنامه درسی کارآفرینانه در مدارس متوسطه را می توان براساس مستندات مرتبط، در قالب نُه عنصر تدوین کرد. نتایج تحلیل عاملی اکتشافی به راه حلی نُه عاملی انجامید که 61.21 درصد از واریانس مقیاس را تبیین می کرد. با هدف ارزیابی بیشتر ساختار نُه عاملیِ نام برده، از روش تحلیل عاملی تأییدی استفاده شد. همچنین در بین مؤلفه های سیاست «طراحی الگوی برنامه درسی کارآفرینانه مدارس»، ضرایب بارهای عاملی و مقادیر معناداری ابزار اندازه گیری نشان می دهد ابعاد، زیرمؤلفه ها و گویه های مرتبط با آن ها دارای بار عاملی قابل قبول و در سطح خطای 0.05 معنادار است. نتایج نشان می دهد الگوی برنامه درسی کارآفرینانه در مدارس متوسطه همسو با سیاست های کلی نظام است و شامل عناصر هدف، گروه بندی، محتوا، مواد، منابع و ابزار یادگیری، فعالیت های یادگیری، روش های یاددهی یادگیری، ارزشیابی و ابزارهای آن، مکان و فضا، و زمان است.Design and Validation of an Entrepreneurial Curriculum Model for Secondary Schools Aligned with the General Policies of National Entrepreneurship
This research proposes a precise model for an entrepreneurial curriculum in high schools that aligns with the broader entrepreneurship policies of the educational system. The study is descriptive in terms of data collection and employs a mixed-method approach (qualitative-quantitative) for analysis. In the qualitative phase, meta-synthesis and thematic analysis were utilized to determine the dimensions and components of the entrepreneurial curriculum, with fifteen entrepreneurship experts purposefully selected until theoretical saturation was achieved. The analytical scope encompassed both relevant literature and the 2011 Fundamental Transformation Document of Education. Semi-structured interviews and a researcher-developed content analysis checklist served as measurement tools, and data were analyzed through thematic analysis. For the quantitative phase, the sample included 130 entrepreneurship teachers from public high schools in Shiraz, calculated using Morgan’s table. SPSS (version 22) and Amos (version 23) software were used for data analysis. Findings indicate that a high school entrepreneurial curriculum model can be structured around nine key elements derived from relevant documentation. The exploratory factor analysis resulted in a nine-factor solution explaining 61.21% of the variance, and confirmatory factor analysis validated this nine-factor structure. Among the components in the “Entrepreneurial Curriculum Model for Schools” policy, factor loadings and significance values confirm that dimensions, sub-components, and items are statistically significant at the 0.05 level. These results demonstrate that the proposed entrepreneurial curriculum model for high schools aligns with overarching system policies, comprising objectives, grouping, content, materials, learning resources and tools, learning activities, teaching and learning methods, assessment and tools, physical space, and timing.