سنجش نظریه جدایی چاره ساز در پرتو مکاتب فلسفی حقوق بین الملل: آوردگاه حقوق طبیعی و پوزیتیویسم حقوقی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
نظریه جدایی چاره ساز، که در بستر حق تعیین سرنوشت خارجی گروه های واجد وصفِ «مردم» پدیدار می شود، از مناقشه برانگیزترین مفاهیم نوپدید در عرصه حقوق بین الملل عام و نظام بین-المللی حمایت از اقلیت ها به طور خاص به شمار می رود. با بررسی دیدگاه های موافقان و مخالفان این نظریه، می توان رد پای مکتب های فلسفی حقوق بین الملل و به طور مشخص دو مکتب حقوق طبیعی و پوزیتیویسم حقوقی را در علت موافقت یا مخالفت با آن پیگیری کرد. موافقان این نظریه را می توان در صف باورمندان به مکتب حقوق طبیعی و اصول بنیادین آن قرار داد و مخالفان آن را در شمار پیروان مکتب پوزیتیویسم حقوقی محسوب نمود. باورمندان مکتب حقوق طبیعی، با گشودن راه ورود و تأثیر ارزش ها و اصول اخلاقی به حقوق بین الملل، نظریه جدایی چاره ساز را به عنوان آخِرین راه کار برای نجات مردمان تحت ستم در برابر حکومتی خودکامه، مجاز و مشروع می شمارند. این درحالی است که دنباله روان مکتب پوزیتیویسم حقوقی، با تأکید بر اراده و منافع دولت ها، این نظریه را در چارچوب حقوق موضوعه و حقوق بین الملل کنونی که عموماً و عمدتاً مبتنی بر رضای دولت هاست، مردود می انگارند. در این مقاله، نگارندگان سر آن دارند تا با به-کارگیری شیوه توصیفی-تحلیلی و با تکیه بر کتاب ها و مقاله های مرتبط، نظریه جدایی چاره ساز را در پرتو دو مکتب فلسفی حقوق بین الملل یعنی مکتب های حقوق طبیعی و پوزیتیویسم حقوقی، به سنجش درآورند.Assessing the Remedial Secession Theory (RST) in Light of Philosophical Schools of International Law: The Battleground of Natural Law and Legal Positivism
RST, emerging in the framework of the external right to self-determination of groups characterized as people, is among the most controversial newly developed concepts in international law in general and international minority rights law, in particular. By examining the views of this theory’s proponents and opponents, the footprints of philosophical schools of international law, particularly the two schools of natural law and legal positivism, are seen behind the arguments made by the proponents and opponents. Proponents of this theory can be classified as the adherents of the natural law school and its fundamental principles. Its opponents are considered to be followers of the legal positivism school. Opening the door for entrance and influence of moral values and principles to international law, the adherents of natural law theory regard RST as a last resort for saving the oppressed against an oppressive state and deem it permissible and legitimate. The legal positivism school’s followers, emphasizing the will and interests of states, reject this theory in the framework of positive law and contemporary international law, which is generally and mainly based on the state's consent. Employing a descriptive-analytical method and relying on the related books and articles, this study aimed to assess the RST in the light of natural law and legal positivism schools.