مسئولیت کیفری بیماران مبتلا به اختلال «IED» (اختلال انفجاری متناوب) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
اختلال IED یا اختلال انفجاری متناوب، نوعی اختلال کنترل تکانه به شمار می رود که از خصایص اصلی آن، پرخاشگری تکانشی است. یکی از مسائل روان شناسی جنایی، در رابطه با اختلال مزبور، مربوط به میزان و نحوه تأثیر آن در بروز رفتار مجرمانه از سوی بیمار است. به نحوی که مطابق داده های روان شناسی، ارتباط معناداری میان ابتلای فرد به اختلال انفجاری متناوب و ارتکاب جرائم خشن از سوی بیمار، به چشم می خورد. لذا یکی از مهم ترین مسائل در رابطه با این بیماران، مسئولیت جزایی آنان در قبال جرمی است که به واسطه اختلال روانی خویش مرتکب شده اند. با توجه به خلأ پژوهشی قابل ملاحظه در این مورد، پژوهش حاضر به شیوه توصیفی تحلیلی با بررسی تطبیقی متون روان شناسی و متون حقوقی به تببین میزان تأثیر وضعیت خاص بیماران مبتلا به اختلال «IED» در مسئولیت جزایی آنان پرداخته است. یافته های پژوهش حاکی از آن است که اولاً، پرخاشگری تکانشی در این اختلال اغلب عاملی برای بروز جرائم خشن از سوی بیمار به شمار می رود؛ ثانیاً، اختلال مزبور، اراده فرد را هنگام ارتکاب جرم به نحو نسبی، سلب می کند؛ ثالثاً، سلب اراده نسبی مجرم مبتلا به اختلال انفجاری متناوب، مسئولیت جزایی نقصان یافته در چارچوب مشخص و منطبق با موازین فقهی را اقتضا می کند؛ رابعاً، مجازات های تنبیهی در بیماران مبتلا به اختلال انفجاری متناوب با توجه به شرایط خاص این افراد، اغلب فاقد بازدارندگی به شمار می رود و وضعیت بیمار را وخیم تر می سازد؛ خامساً، در این قسم از مجرمان، اتخاذ رویکرد درمانی جهت ازبین بردن منشأ جرم و ممانعت از تکرار جرم بر رویکرد تنبیهی اولویت دارد.Criminal Liability of Patients with “IED” (Intermittent Explosive Disorder)
IED or Intermittent Explosive Disorder is a type of impulse control disorder whose main characteristic is impulsive aggression. One of the issues of criminal psychology, in relation to the said disorder, is related to the extent and manner of its impact on the occurrence of criminal behavior on the part of the patient. According to psychological data, there is a significant relationship between a person suffering from intermittent explosive disorder and committing violent crimes by the patient. Therefore, one of the most important issues regarding these patients is their criminal responsibility for the crime they committed due to their mental disorder. Considering the considerable research gap in this case, the present study has analyzed the effect of the special condition of patients with IED disorder on their criminal responsibility in a descriptive analytical way with a comparative review of psychological texts and legal texts. The findings of the research indicate that firstly, impulsive aggression in this disorder is often considered a factor in the occurrence of violent crimes by the patient. Secondly, the mentioned disorder takes away the individual’s will when committing a crime in a relative manner. Thirdly, deprivation of the relative will of a criminal with intermittent explosive disorder requires reduced criminal responsibility in a specific framework and in accordance with jurisprudential standards. Fourthly, punitive punishments in patients with intermittent explosive disorder, due to the special conditions of these people, often lack deterrence and worsen the patient’s condition. Fifthly, in this category of criminals, adopting a therapeutic approach to eliminate the origin of the crime and preventing the repetition of the crime is prioritized over the punitive approach.
تبلیغات
