ارزیابی و سنجش وضعیت نابرابری در شهرستانهای استان کرمان با تاکید بر شاخص های فناوری اطلاعات و ارتباطات با استفاه از تکنیک های تصمیم گیری چند شاخصه
آرشیو
چکیده
فناوری اطّلاعات و ارتباطات به عنوان یک فناوری جدید به سرعت توسعه یافته و با غلبه بر محدودیتهای زمانی و مکانی، به عنوان محور و کلید توسعه از آن یاد میشود. آنچه ممکن است سبب ناکارآمدی این فناوری شود، مقوله توزیع نابرابر آن در سطح مناطق است که پژوهشگران از آن تحت عنوان «شکاف دیجیتال» یاد می کنند. پژوهش حاضر با هدف ارزیابی و رتبه بندی شهرستانهای استان کرمان از لحاظ دسترسی به شاخص فن آوری اطلاعات و ارتباطات صورت گرفته است. روش پژوهش توصیفی - تحلیلی و از نوع کاربردی است. جامعه آماری پژوهش 23 شهرستان استان کرمان در سال 1399 و شاخص های مورد استفاده 19 شاخص بخش فناوری اطلاعات و ارتباطات است. از روش آنتروپی شانون به منظور وزن دهی شاخص ها و روش هایVIKOR ،TOPSIS ،SAW ،MORRIS به منظور رتبه بندی شهرستان های استان کرمان به لحاظ برخورداری از شاخص های فناوری اطلاعات و ارتباطات استفاده شده است. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزارspss انجام شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که شاخص های فناوری اطلاعات و ارتباطات در استان کرمان به صورت متوازن توزیع نشده و تفاوت آشکاری بین شهرستان های این استان از نظر دسترسی به این شاخص ها ملاحظه می شود. نتیجه حاصل از رتبه بندی نهایی با استفاده از روش میانگین رتبه ها نشان می دهد که از لحاظ دسترسی به شاخص های فناوری اطلاعات و ارتباطات شهرستان کرمان با امتیاز (616/0) در رتبه اول وشهرستان ارزوئیه با امتیاز(023/0) در رتبه آخر قرار گرفته اند. همچنین یافته های پژوهش نشان می دهد که شاخص های فناوری اطلاعات و ارتباطات متناسب با جمعیت در سطح استان توزیع نشده است. نهایتاً جهت توزیع متعادل شاخص های فناوری اطلاعات و ارتباطات یک اولویت بندی میان شهرستان های استان جهت برنامه ریزی و تخصیص بودجه ارائه شده است.Assessing and measuring the inequality situation in the cities of Kerman province with emphasis on information and communication technology indicators using multi-indicator decision making techniques
Information and communication technology as a new technology developed rapidly and by overcoming time and space limitations, it is mentioned as the axis and key of development. What may cause the ineffectiveness of this technology is its unequal distribution at the regional level, which researchers refer to as the "digital divide". The present study was conducted with the aim of evaluating and ranking the cities of Kerman province in terms of access to information and communication technology index.The research method is descriptive-analytical and applied. The statistical population of the research is 23 cities of Kerman province in 2020 and the indicators used are 19 indicators of the information and communication technology sector. Shannon's entropy method has been used in order to weight indices and VIKOR, TOPSIS, SAW, MORRIS methods have been used in order to rank the cities of Kerman province in terms of information and communication technology indicators. Data analysis was done using spss software. The findings of the research show that information and communication technology indicators in Kerman province are not distributed in a balanced way and there is an obvious difference between the cities of this province in terms of access to these indicators. The result of the final ranking using the average ranking method shows that in terms of access to information and communication technology indicators, Kerman city ranks first with a score of (0.616) and Orzoia ranks first with a score of (0.023). They are placed last. Also, the findings of the research show that information and communication technology indicators are not distributed according to the population in the province. Finally, for the balanced distribution of information and communication technology indicators, a prioritization among the cities of the province has been presented for planning and budget allocation.