پیکربندی روایت، کانونی سازی و نشانه-معنا شناسی داستان کوتاه «ماه نیمروز» (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
داستان کوتاه ماه نیمروز از مجموعه داستانی با همین نام نوشته شهریار مندنی پور است. در این مقاله به تبیین و تحلیل پیکربندی روایت، کانونی سازی و نشانه-معناشناسی این داستان پرداخته ایم تا نشان دهیم طرح داستان چگونه شکل گرفته است و این طرح به دنبال بیان چه معنایی است. با استفاده از رویکرد کانونی سازی ژنت به بحث درباره کانونی گر و کانونی شده پرداخته ایم و نقش تصاویر به عنوانِ کانونی گر یا کانونی شده را نشان داده ایم. و با رویکرد نشانه-معناشناسی گرمس نظام های معنایی شکل گرفته در داستان را تحلیل کرده ایم. نتیجه تحقیق نشان می دهد این داستان در خواب پیرمردی در حال احتضار شکل می گیرد درحالی که سه شخصیت عجیب در خواب او به عنوانِ کانونی گر به تماشا و تفسیر تابلوهایی از مرگ می پردازند. با تفسیر آن ها تابلوها از تصویر به کلام تغییر شکل می دهند و گفتمان بوشی داستان به وجودمی آید . ابژه های تصاویر کنشی می شوند و شکل جدیدی از هستی برای آن ها خلق می شود. آن ها سخن می گویند، احساسات و رنج خود را بیان می کنند و گفتمان شوشی داستان شکل می گیرد. به کنش درآمدن تابلوها و استفاده از این طرح روایی، برای بیان ناگفته هایی است که در تصویر نمی توان دید. تصاویر فقط می توانند زمان حال واقعه را نشان دهند ولی با کنشی شدن آن ها، گوشه هایی از گذشته و آینده نیز بیان می شود.Narrative Configuration, Focalization, and Semantic-Semiotic of the Story of Midday Moon
The short story Midday Moon (Mah-e-Nimrooz) is from the collection of stories with the same name written by Shahriar Mandanipour. In this article, we explain and analyze the narrative configuration, focalization, and semiotics of this story to show how the plot of the story is formed and what meaning it conveys. Using Gennet's focalization approach, we have discussed the focalizer and the focalized, and we have shown the role of images as focalizers or focalized. And we have analyzed the semantic systems formed in the story with the semiotic-semantic approach of Grems.The result of the research shows that this story takes place in the dream of an old man who is dying, while three strange characters in his dream watch and interpret paintings of death. The objects of the images become active and create a new form of existence for them, and the reflection discourse of the story is formed. They speak, express their feelings and pain. The activation of the paintings and the use of this narrative plot are for expressing the unsaid things that cannot be seen in the image. Images can only show the present time of the event, but by becoming active, they also express some aspects of the past and future.