بررسی میزان تاثیرپذیری شهریار از اشعار ایرج میرزا بر اساس نظریه بینامتنیت ژولیا کریستوا
آرشیو
چکیده
ایرج میرزا با جسارتی هنرمندانه، اصول شعر را در سطوح مختلف زبانی و محتوایی دگرگون کرده و فضایی خاص در شعر ایجاد نموده است که می توان تأثیر این دگرگونی را در شعر شاعران بعد او، از جمله محمدتقی بهجت (شهریار) مشاهده کرد. با توجه به اهمیت شهریار به عنوان یکی از شاعران برجسته دوره معاصر و ایرج میرزا به عنوان یکی از شاعران مشهور عصر مشروطه، بررسی دیوان شعری این دو شاعر بزرگ جهت کشف ویژگی های مشترک زبانی و محتوایی اشعار ایشان بسیار اهمیت دارد و هدف از این پژوهش بررسی میزان تاثیرپذیری شهریار از ایرج میرزا بر اساس نظریه بینامتنیت ژولیا کریستوا با توجه به مشترکات زبانی و محتوایی، به روش تحلیلی توصیفی است. در نتیجه مشخص گردید به لحاظ محتوایی، غزلیات شهریار بیشتر دارای محتوای دینی است و با توجه به این امر اشتراک قابل توجهی در شعر دو شاعر از نظر محتوا وجود ندارد؛ اما در حوزه واژه ها، ترکیبات عامیانه و در برخی موارد شیوه بیان اشتراکاتی را نشان می دهد.Examining Shahriar's effectiveness of Iraj Mirza's poems based on Julia Kristeva's theory of intertextuality
With an artistic audacity, Iraj Mirza has transformed the principles of poetry at various linguistic and content levels and created a special atmosphere in poetry, whose influence is observed in subsequent poets' poetry, including Mohammad Taghi Behjat (Shahriar). Given the importance of Shahriar, as one of the prominent contemporary poets, and Iraj Mirza, as one of the renowned poets of the Constitutional era, examining the poetry collections of these two great poets to discover common linguistic and content features is of utmost importance. This research aims to investigate the extent of Iraj Mirza's influence on Shahriar's poetry based on Julia Kristeva's intertextuality theory, focusing on linguistic and content commonalities using an analytical-descriptive method. The findings indicate that Shahriar's poetry predominantly contains religious content, and considering this aspect, there is no significant commonality in the content of the two poets' works. However, commonalities are evident in terms of vocabulary, colloquial expressions, and, in some instances, style.