تدوین مدل کمی توانمندسازی ملی برنامه های آموزشی منجیان غریق (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
چکیده
هدف از تحقیق حاضر، تدوین مدل کمی الگوی توانمندسازی ملی برنامه های آموزشی منجیان غریق است. پژوهش حاضر از نوع مدل سازی معادلات ساختاری (SEM) است. شرکت کنندگان متشکل از رؤسای هیئت های استانی، افراد متخصص در کمیته های تخصصی، مدرسان درجه 1 و ناجیان درجه 1 کشور بودند. نمونه پژوهش به تعداد 90 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. به منظور گردآوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شده است. روایی صوری و محتوایی آن توسط 11 تن از متخصصان ورزشی و روایی سازه آن با استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده های تحقیق با استفاده از روش حداقل مربعات جزئی با نرم افزار Smart PLS انجام شد. نتایج آزمون مدل پژوهش نشان می دهد که از نظر نمونه های پژوهش، مؤلفه های فناوری، تجهیزات و امکانات و انگیزه شغلی به ترتیب با بارهای عاملی 830/0، 774/0 و 721/0 بیشترین تأثیر را بر توانمندسازی برنامه های آموزشی منجیان غریق دارند. مؤلفه ها ی نظارت و ارزیابی، رشد و توسعه و عوامل مدیریتی به ترتیب با بارهای عاملی 315/0، 254/0 و 235/0 دارای کمترین اثر بر توانمندسازی برنامه های آموزشی منجیان غریق هستند. با توجه به اینکه مؤلفه های فناوری، انگیزه شغلی و تجهیزات و امکانات دارای بیشترین تأثیر بر توانمندسازی برنامه های آموزشی هستند، پیشنهاد می شود با ارتقای زیرساخت های فناوری اطلاعات و ارتباطات، فراهم نمودن وسایل و تجهیزات امدادی و کمک آموزشی نجات غریق و افزایش حقوق پرداختی به منجیان زمینه پیشرفت برنامه های آموزشی ناجیان غریق فراهم شود.Developing a quantitative model of national empowerment model for teaching programs of lifeguards
The study is to develop a quantitative model of national empowerment for training programs of lifeguards. Explorative mixed method was used. The participants were from provincial committee, specialized committees of federation, 1st life-saving instructor and 1st grade national lifeguards. 90 participants were selected as the sample using available sampling method. The researcher-made questionnaire was used to collect information. The content-related validity was evaluated by 11 experts and its construct validity by exploratory and confirmatory factor analysis. The data were analyzed using descriptive and inferential statistics, partial least squares and smart PLS software.
Based on the results, components including technology, equipment and job motivation are of the most impact on empowerment of lifeguard training programs with factor loads of 0/830, 0/774 and 0/721, respectively. On the other hand, monitoring and evaluation, growth and development and management are of the least impact on empowering lifeguards with factor loads of 0/315, 0/254 and 0/235, respectively. Given the importance of technology, job motivation, and equipment and facilities components, we can upgrade ICT infrastructure, provide rescue equipment and training and increase salaries as a basis for the advancement of the training programs for life-savers.