منجیان غریق

هوش هیجانی قابلیت درک و شناخت هیجانات خود و دیگران و کنترل و مدیریت آنهاست. هدف از پژوهش حاضر مقایسه هوش هیجانی، و مؤلفه ها و خرده مقیاس های آن بر اساس سابقه و جنسیت و سپس تعیین اولویت هر یک از خرده مقیاس های هوش هیجانی در میان منجیان غریق است. جامعه آماری در این پژوهش کلیه منجیان غریق درجه یک و دو استان های تهران، البرز و خراسان رضوی بودند، که از این میان 100 منجی غریق (52 مرد و 48 زن) به صورت تصادفی انتخاب شدند. ویژگی های فردی و زمینه ای با استفاده از پرسش نامه پژوهشگرساخته جمع آوری شد. برای سنجش هوش هیجانی از پرسش نامه هوش هیجانی بار-آن استفاده شد، که دارای 90 سؤال بود و 15 خرده مقیاس را در قالب پنج مؤلفه هوش درون فردی، هوش بین فردی، مدیریت فشار روانی، سازگاری و خلق عمومی می سنجید. داده ها از طریق تحلیل واریانس دو عاملی و آزمون ناپارامتریک فریدمن برای رتبه بندی خرده مقیاس ها تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها نشان دادند که تفاوت معناداری در هوش هیجانی و مؤلفه ها و خرده مقیاس های آن میان منجیان غریق وجود ندارد. همچنین ویژگی های مسئولیت پذیری اجتماعی، شادمانی و روابط بین فردی به ترتیب در بالاترین سطح جای داشتند. به طورکلی نتایج پژوهش حاضر بیانگر سطح مطلوب هوش هیجانی در منجیان غریق بود.

این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین تعارض کار خانواده و شفافیت نقش منجیان غریق مربیان شنای زن استان اصفهان در سال (1393) انجام گرفت. این پژوهش، توصیفی بوده و از نوع مطالعات هم بستگی است. جامعه آماری آن را 400 نفر از منجیان غریق و مربیان شنای زن استان اصفهان تشکیل دادند که با استفاده از جدول مورگان و کرجسی، حجم نمونه 196 نفر برآورد گردید نتایج نشان می دهد که رابطه منفی و معناداری بین تعارض کار خانواده و شفافیت نقش وجود دارد و تعارض کار خانواده منجیان غریق مربیان شنا، کمتر از حد متوسط است، اما شفافیت نقش آن ها بیشتر از حد متوسط می باشد. همچنین، بین تعارض کار خانواده و شفافیت هدف رابطه منفی و معنا داری مشاهده می شود. بین تعارض کار خانواده و شفافیت فرایند نیز رابطه منفی و معناداری وجود دارد. علاوه براین، مشخص شد که شفافیت نقش، بهترین پیش بینی کننده تعارض کار خانواده می باشد و مدل ارائه شده، اثرشفافیت هدف و شفافیت فرایند بر تعارض کار خانواده را تأیید می نماید. با توجه به یافته ها می توان این گونه استنباط کرد که شفافیت نقش از عوامل مرتبط با تعارض کار خانواده منجیان غریق مربیان شنا می باشد.

هدف از تحقیق حاضر، تدوین مدل کمی الگوی توانمندسازی ملی برنامه های آموزشی منجیان غریق است. پژوهش حاضر از نوع مدل سازی معادلات ساختاری (SEM) است. شرکت کنندگان متشکل از رؤسای هیئت های استانی، افراد متخصص در کمیته های تخصصی، مدرسان درجه 1 و ناجیان درجه 1 کشور بودند. نمونه پژوهش به تعداد 90 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. به منظور گردآوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شده است. روایی صوری و محتوایی آن توسط 11 تن از متخصصان ورزشی و روایی سازه آن با استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده های تحقیق با استفاده از روش حداقل مربعات جزئی با نرم افزار Smart PLS انجام شد. نتایج آزمون مدل پژوهش نشان می دهد که از نظر نمونه های پژوهش، مؤلفه های فناوری، تجهیزات و امکانات و انگیزه شغلی به ترتیب با بارهای عاملی 830/0، 774/0 و 721/0 بیشترین تأثیر را بر توانمندسازی برنامه های آموزشی منجیان غریق دارند. مؤلفه ها ی نظارت و ارزیابی، رشد و توسعه و عوامل مدیریتی به ترتیب با بارهای عاملی 315/0، 254/0 و 235/0 دارای کمترین اثر بر توانمندسازی برنامه های آموزشی منجیان غریق هستند. با توجه به اینکه مؤلفه های فناوری، انگیزه شغلی و تجهیزات و امکانات دارای بیشترین تأثیر بر توانمندسازی برنامه های آموزشی هستند، پیشنهاد می شود با ارتقای زیرساخت های فناوری اطلاعات و ارتباطات، فراهم نمودن وسایل و تجهیزات امدادی و کمک آموزشی نجات غریق و افزایش حقوق پرداختی به منجیان زمینه پیشرفت برنامه های آموزشی ناجیان غریق فراهم شود.