بررسی و نقد کمال انسان از منظر انسان شناسی پویشی، با تأکید بر آرای علامه طباطبایی و استاد مصباح یزدی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
چیستی «کمال انسان» به عنوان یکی از مباحث مهم انسان شناسی، همواره مورد کنکاش اندیشمندان بوده است. در این میان، الهی دانان پویشی برمبنای دیدگاه خداباورانه خاص خویش، برآنند که کمال انسان با خداگونه شدن وی محقق می شود. این دیدگاه، هرچند با نظر علامه طباطبایی و آیت الله مصباح یزدی همخوان است، لیکن در نحوه کمال انسان -که ارتباط وثیقی با چگونگی توصیف خداوند دارد- اختلاف دارد. پیروان الهیات پویشی، خداوند را در حال تکامل و تغییر و تبدل می دانند و بر همین اساس، کمال انسان را در تکاملی می دانند که در اثر وابستگی متقابل با سایرین پدیدار می شود و بدین ترتیب، تشبه به خدا و خداگونه شدن انسان را علاوه بر کم رنگ شدن، در هاله ای از ابهام فرومی برند. این پژوهش، با روش توصیفی - تحلیلی و انتقادی، درصدد است تا نشان دهد که مبانی چنین دیدگاهی علاوه بر این که در برخی موارد فاقد دلیل است، با قواعد عقلی همچون استحاله تسلسل نیز در تناقض است. اشکال دیگری که بر این دیدگاه وارد است، عبارت است از معلق نمودن کمال انسان به شرایط محیطی و برابر دانستن آن با تکامل دائمی، بدون این که هیچ هدف ثابتی از غایت این کمال طلبی برای انسان مشخص باشد.A Critical Study of Man’s Perfection in “Process Anthropology” Emphasizing the Views of Allamah Tabatabaei and Ayatullah Mesbah-Yazdi
The nature of “Man’s perfection”, as a critical issue in anthropology, has always been inquired into by Thinkers. Holding a particular theist view, the process theologians believe that human perfection is realized by becoming God-like. Though this view is consistent with those of Allamah Tabatabai and Ayatullah Mesbah Yazdi, it departs from them in the quality of Man’s perfection which is validly related to the way God is explicated. The adherent of the process theology believe that God is passible, mutable and evolving thus believe in human perfection in an evolution that emerge as a result of co-dependence on others. Thus, in their view God-likeness is faded and obscured. The current study adopted a descriptive-analytical method in a critical approach to prove that the underpinnings of such a view is unfounded and incompatible with some rational rule such as the impossibility of an infinite regress. Another criticism to which this view is subjected is leaving human perfection dependent upon environmental conditions and equate it with constancy of evolution while unknowing of the ultimate state or purpose of this perfectionism.
تبلیغات
