داوری اختلافات درون شرکتی؛ مطالعه تطبیقی در نظام حقوقی ایران و انگلستان (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
شرکت های تجاری به عنوان اشخاص حقوقی از ارکان متعددی تشکیل می شوند. با توجه به اینکه در برخی موارد، منافع اعضا یا اداره کنندگان ارکان یک شرکت، ممکن است در تعارض با یکدیگر قرار گیرد، همواره احتمال اختلاف میان ارکان درونی یک شرکت وجود دارد. با توجه به این موضوع، امروزه یکی از مسائل مهم در حقوق شرکت ها، شیوه حل وفصل این گونه اختلافات می باشد. در میان روش های حل وفصل اختلافات، روش داوری به دلیل مزایایی که دارد همواره مورد توجه بسیاری از شرکت های تجاری بوده است. با این حال، این روش به دلیل ویژگی های خاص شرکت ها و تعدد ارکان آن با ابهامات و چالش هایی اساسی به ویژه در مورد مفهوم و معیار اختلافات درون شرکتی، داوری پذیری و موانع آن همراه است که به کارگیری داوری را دشوار می نماید؛ به همین جهت مقاله کنونی به بررسی داوری در اختلافات درون شرکتی در نظام های حقوقی ایران و انگلستان پرداخته است. در این راستا پس از تبیین مفهوم اختلاف درون شرکتی، گستره داوری و موانع داوری در این اختلافات تبیین شده است. یافته های این پژوهش بر مبنای مطالعه تطبیقی نظام حقوقی دو کشور دلالت بر آن دارد که برخلاف نظام حقوقی ایران که داوری اختلافات درون شرکتی به دلیل نبودن قوانین و رویه قضایی مشخص، تابع قواعد عمومی موجود در حقوق شرکت ها و قوانین مربوط به داوری می باشد، در حقوق انگلستان رویه قضایی در برخی پرونده ها به بررسی جایگاه داوری در اختلافات داخلی شرکت و موانع موجود در این خصوص پرداخته و معتقد به اختیار گسترده طرفین در ارجاع اختلافات درون شرکتی به داوری است، ضمن آنکه موانع ساختاری، نظم عمومی، محدودیت در نوع جبران خسارت و تعارض با حقوق اشخاص ثالث را به عنوان مهم ترین موانع داوری در این اختلافات می داند.Arbitration of intra-corporate disputes (A Comparative Study in the Legal Systems of Iran and the England)
Commercial companies as legal entities consist of various departments. As in some cases the interests of members or directors of a company’s departments may develop into a conflict, disputation are duly expected. Accordingly, the attempt to propose a practical solution to solve such cases has been a significant concern in company Law. Among the existing solutions, arbitration has always been a well-received one because of its advantages. Nevertheless, considering the unique characteristics of companies and the multiplicity of departments, the practice of this solution has faced several challenges and ambiguities particularly as far as the concept and criteria of internal disputes and arbitrability are concerned. Bearing these points in mind, this study examines the arbitration in intra-corporate disputes in the legal systems of Iran and the England. Concepts like intra-corporate dispute, scope of arbitration, and barriers to arbitration are delineated in the first step. The findings of this study suggest that within the Iranian legel system arbitration of intra-corporate disputes is subject to the general rules of corporate law and arbitration law due to lack of specific laws while in the England the jurisprudence, in some cases, examines both the status of arbitration in a company’s internal disputes and the identified obstacles. Also, it gives the concerned parties considerable amount of authority to take advantage of arbitration. Moreover, it takes structural barriers, public policy, restrictions on the type of compensation, and conflict with the rights of third parties as the most significant obstacles to the practice of arbitration in these cases.