آرشیو

آرشیو شماره ها:
۳۱

چکیده

نظریه امید کانت معطوف به امیدواری به خیر کامل آدمی است، که شاملِ هم فضیلت و هم سعادت اوست. به گفته کانت افراد موظفند برای تحقق فضیلت و سعادت تلاش کنند و به اقتضای اخلاق و عدالت نهفته در آن باید به خیر کامل برسند. اما آیا امیدی به تحقق خیر کامل وجود دارد؟ کانت در رویکردی الهیاتی این نوید را می دهد که بشر در جهانی دیگر و به کمک خداوند به خیر کامل دست خواهد یافت؛ و در رویکردی سکولار این امید را مطرح می کند که نوع بشر به سمت خیر کامل در حرکت است و در حرکت تدریجی خود در طول تاریخ سرانجام به آن دست خواهد یافت. ادعای مقاله این است که رویکرد سکولار برای جبران نقص رویکرد الهیاتی – که برخی بیان داشته اند - مطرح نشده، بلکه هماهنگ با آن است، و کانت هر دو رویکرد را در ارتباط با هم و مکمل یکدیگر دانسته است. با این حال نقدی به آن وارد است مبنی بر اینکه در رویکرد سکولار، فرد انسان به نفع نوع انسان مورد غفلت قرار گرفته است که می توان از آن با عنوان شکاف عدالت یاد کرد.

The Gap of Justice in Kant's Theory of Hope

Kant's theory of hope focuses on the hope of the perfect good of man, which includes both his virtue and his happiness. According to Kant, individuals have a duty to strive for virtue and happiness, and they must achieve the highest good, in accordance with the morality and justice that lies within it. But is there any hope for highest good? In a theological approach, Kant promises that the human being will achieve highest good in another world with God's help. And in a secular approach he expresses the hope that mankind is moving towards highest good and will eventually achieve it in its gradual movement throughout history. The article claims that the secular approach was not proposed to compensate for the incompleteness of the theological approach - which some have stated - but rather it is in harmony with the theological approach and in accordance with Kant's philosophical system. However, it is criticized that in the secular approach, the human person has been neglected in favor of the human species. This critique can be described as the Gap of Justice.

تبلیغات