بررسی و تحلیل فرهنگ سیاسی اساتید دانشگاه های دولتی مازندران
آرشیو
چکیده
شناخت نگرش سیاسی اساتید دانشگاه یکی از مسائل مهم برای برنامه ریزان سیاسی و اجتماعی و حتی اندیشمندانی است که دغدغه اصلاح امور کشور را دارند. نوشتار حاضر، با الهام از سنخ شناسی سیاسی آلموند و وربا در مورد فرهنگ سیاسی، فرهنگ سیاسی اساتید دانشگاه های دولتی استان مازندران را مورد بررسی قرار می دهد و از این رو، سوال اصلی پژوهش عبارتست از؛ نوع و میزان مشارکت اساتید دانشگاه های دولتی مازندران چگونه است؟ که برای این منظور از روش پیمایش و انتخاب نمونه های موردنظر، مطابق روش های علمی استفاده شده است که نتایج آن قابل تعمیم به کل اساتید دانشگاه های دولتی استان می باشد. بر اساس یافته های تحقیق که از 310 نمونه استخراج شده است، بُعد ادراکی فرهنگ سیاسی اساتید، در مقایسه با بُعد عاطفی و داوری از قوت بیش تری برخوردار است. از منظری دیگر یافته ها نشان می دهد که فرهنگ مشارکتی در مقیاس با فرهنگ تبعی و محدود از وسعت بیش تری برخوردار است و اساتید خواهان مشارکت فعال نه منفعل در مسائل سیاسی هستند. از این رو می طلبد که برنامه ریزان سیاسی و اجتماعی بستر را برای تحقق کرسی های آزاداندیشی فراهم کنند.Study and analysis of political culture of professors of Mazandaran public universities
Understanding the political attitude of university professors is one of the most important issues for political and social planners and even thinkers who are concerned about reforming the country. The present article, inspired by the political typology of Almond and Verba on political culture, examines the political culture of professors at public universities in Mazandaran province. The main research question is; What is the type and amount of participation of professors of Mazandaran public universities? For this purpose, the survey method and selection of the desired samples have been used in accordance with scientific methods, the results of which can be generalized to all professors of public universities in the province. According to the research findings, which were extracted from 310 samples, the perceptual dimension of professors' political culture is more powerful than the emotional and judgmental dimension. From another perspective, the findings show that participatory culture is more widespread than subordinate and limited culture, and professors want active rather than passive participation in political issues. It therefore demands that political and social planners provide the platform for the realization of free-thinking seats.
تبلیغات
