حکمت عملی وضعی و فضیلت ازدواج (با نگاهی به دیدگاه های آیت الله جوادی آملی) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
ازدواج به منزله کنشی که مسیر ورود به نهاد خانواده است در اندیشه اسلامی ذیل دانش حکمت عملی مورد بحث قرار می گیرد اما مسأله اینجاست که در فضای اسلامی این فقه است که مشخص کننده شروط و پیوندهای حقوقی ازدواج است. با اینوصف چه ارتباطی میان حکمت عملی و ازدواج برقرار است؟ پاسخی که در این نوشتار بدان می رسیم بحث از دانشی در حکمت اسلامی است تحت عنوان حکمت عملی وضعی؛ هدف این مقاله پرداختن به ارتباط میان حکمت عملی وضعی با فقه است؛ فقه، نظامی از دانش است که سلسله های حقوقی مختلفی را بواسطه ازدواج به عنوان امور قوام بخش به انسان و جامعه شکل میدهد. از این رو از یک سو به روشی عقلی اجتهادی آشکار شده است که ازدواج به منزله فضیلت اخلاقی در داخل حکمت عملی وضعی معنا پیدا می کند و از سوی دیگر این فضیلت، کمالات فرد انسان و در مرحله دیگر کمالات اجتماعی را در قالب سلسله های چهارگانه شریعت ممکن می سازد. در واقع این دو نوع از کمال، امری را که در شریعت تحت عنوان حیات طیّبه از آن یاد شده است فعلیّت می بخشند و ازدواج را به مثابه امری اخلاقی قوام بخش جامعه مستقر می کنند؛ این مسیر از سمت اخلاق به سوی جامعه است نه اینکه چون امری اجتماعی است اخلاقی محسوب می کند. با این وصف دلیلی که بر غیراخلاقی بودن ازدواج مطرح شده است رنگ می بازد. در نهایت نشان داده خواهد شد ازدواج از طریق حقوق و ظهور سلسله های حقوقی محارم، حرمت نکاح، مواریث و انساب، جامعه را بر طبق حکمت عملی وضعی قوام می بخشد.The coining practical wisdom and the virtue of marriage (With Looking at the views of Ayatollah Javadi Amoli)
Marriage as an action that is the way to enter the family institution is discussed in Islamic thought under the knowledge of practical wisdom. What is the relationship between practical wisdom and marriage? The answer is a discussion of knowledge in Islamic wisdom under the title of coining practical wisdom; the purpose of this article is to deal with the relationship between practical wisdom and jurisprudence; Jurisprudence is a system of knowledge that forms various legal systems through marriage as a matter of stability for man and society. Therefore, it has been revealed in a rational method of ijtihad, on the one hand, that marriage as a moral virtue is meaningful within the practical wisdom, and on the other hand, this virtue makes possible the perfections of the individual human being and, on the other hand, the social perfections in the form of the four chains of Sharia. In fact, these two types of perfection actualize what is mentioned in Sharia under the title of good life, and marriage is regarded as a moral thing that strengthens the society; This path is from the side of ethics towards society, not that it is considered moral because it is a social matter. With this definition, the reason that has been raised about the immorality of marriage loses its color. In the end, it will be shown that marriage through rights and the emergence of mahram legal chains, the sanctity of marriage, inheritance and genealogy, strengthens the society.
تبلیغات
