در میان تمامی حوادث غیرمترقبه طبیعی و غیرطبیعی، زمین لرزه به عنوان یکی از مخرب ترین سوانح طبیعی محسوب می شود که همواره زندگی ساکنان شهرها و روستاهای اکثر نقاط کره ی زمین را تهدید می کند. پدافند غیرعامل شهری، مهم ترین مقوله ای است که می تواند آسودگی خاطر شهروندان، امنیت جانی و مالی آن ها و ایمنی زیرساخت های شهری را فراهم آورد. هدف از این پژوهش، برنامه ریزی پدافند غیر عامل شهری و مکان گزینی پناهگاه محله ای در سطح منطقه یک شهر کرمان می باشد. روش تحقیق، توصیفی- تحلیلی و مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای، بررسی های میدانی و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار الحاقی کارمانیا خطر (Karmaniya Hazard Model) که در محیطGIS کار می کند، مدل هم پوشانی شاخص و فرآیند تحلیل سلسله مراتبی می باشد. نتایج نشان می دهد پناهگاه های محله ای شهری، تنها پاسخگوی 36140 نفر از جمعیت 126159 نفری منطقه است و حدودا به میزان کمبود فضا داریم. مکان های انتخاب شده ی دارای اهمیت بیشتر، کل محلات را پوشش نمی دهد و هم چنین این مکان ها پاسخگوی جمعیت محلات نیست. مکان یابی پناهگاه در ایران برای اولین بار در تحقیق حاضر انجام گرفته است که در مقیاس محله ای انجام شده است. نتایج این تحقیق نشان می دهد که فضاهای مدنظر برای انتخاب پناهگاه در این سطح پاسخگوی جمعیت موجود منطقه در برابر حوادث نیست.
