سطح بندی مناطق روستایی استان ایلام براساس نشانگرهای بازار کار (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
رتبه: ب
آرشیو
چکیده
برنامه ریزی برای اشتغال و توسعه فعالیت های کارآفرینانه در مناطق روستایی، نیازمند شناخت وضعیت متغیرهای اقتصادی اجتماعی و زیست بوم کسب و کار است. با آگاهی از نشانگرهای بازار کار مناطق روستایی می توان گزینه های بهینه توسعه اقتصادی برای این مناطق را سامان داد. شواهد موجود بیانگر نامتوازن بودن بازار کار در مناطق مختلف روستایی استان ایلام است. این پژوهش باهدف سطح بندی مناطق روستایی استان ایلام بر اساس نشانگرهای کلیدی بازار کار انجام گردید. روش شناسی پژوهش، توصیفی- تحلیلی و گردآوری داده های موردنیاز به صورت اسنادی و کتابخانه ای انجام شده است. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار های topsis، SPSS و GIS انجام گرفته است. در این پژوهش داده های تعداد 30 شاخص کلیدی اقتصادی این استان با استفاده از تکنیک های تاپسیس و تحلیل خوشه ای مورد تحلیل قرار گرفته است. نشانگرهای منفی به نشانگرهای مثبت تبدیل شده و با استفاده از مدل رتبه بندی تاپسیس، اقدام به رتبه بندی شهرستان های استان شده است. نتایج نشان داد که شهرستان های مهران و دهلران به ترتیب توسعه یافته ترین و توسعه نایافته ترین شهرستان های استان از نظر برخورداری از نشانگرهای بازار کار در مناطق روستایی بوده اند و در بین شهرستان های استان نابرابری و شکاف زیادی وجود دارد. بنابراین به جز شهرستان مهران، دیگر شهرستان های استان وضعیت بهینه ای ازنظر نشانگرهای بازار کار ندارند. این یافته نشان دهنده این موضوع است که پراکنش فرصت های شغلی در بین شهرستان ها یکسان نیست. شهرستان های دره شهر، ایوان، شیروان چرداول، آبدانان و دهلران در سطح توسعه نیافته قرار گرفته اند که نشان دهنده پایین ترین سطح برخورداری از نشانگرهای بازار کار است و شرایط نامطلوب مناطق روستایی این شهرستان ها را از نظر نشانگرهای بازار کار نشان می دهد. این سطح شامل بیشتر شهرستان های استان است. پیشنهاد می شود مناسب نبودن نشانگرهای بازار کار شهرستان های دره شهر، ایوان، شیروان چرداول، آبدانان و دهلران در دستور کار شورای برنامه ریزی استان قرار گیرد و سازوکارهای بهینه و امکان پذیر برای افزایش تخصیص اعتبارات اشتغال زا برای مناطق روستایی این شهرستان ها تدوین شود.متن
Evaluating and Leveling the Labor Market Indexes in Rural Areas of Ilam Province
Planning for employment and development of entrepreneurial activities in rural areas requires knowing the status of economic, social and business environment variables. By identification the labor market indicators of rural areas, it is possible to arrange the optimal options for economic development for these areas. The available evidence shows the imbalance of labor market in different rural areas of Ilam province.The purpose of this study was to evaluate and classify key labor market indicators in rural areas of Ilam province. Knowledge of the distribution of labor market development and the degree of development of these areas is a prerequisite for rural development plans and programs. The importance of leveling the labor market is that by knowing the bottlenecks and capabilities and levels of development of the regions, it is possible to show the level of the labor market of the rural areas in a region and provide programs to reduce the deprivation of those areas and provide suitable conditions for development. The research methodology was descriptive-analytical and the required data collection was done in documentary and library form. The data of ۳۰ key economic indices of this province have been analyzed using TOPSIS and cluster analysis techniques. Negative indices were transformed into positive indices and the townships were ranked using TOPSIS ranking model. The level of development of townships in the province was classified by using cluster analysis technique in four levels and the result was shown using GIS software in map format. The results showed that Mehran was the most developed township and Dehloran was the most undeveloped township based on labor market indices of rural areas. The results showed that there was a large gap between the townships in the province. With the exception of Mehran, other townships of this province are not in a favorable position in terms of labor market indicators, indicating a lack of equitable distribution of job opportunities among townships of this province. The situation of Mehran city was suitable in terms of labor market indicators. Other cities of the province do not have an optimal situation in terms of labor market indicators, which indicates that the distribution of job opportunities among the cities is not the same. It is suggested that the inadequacy of labor market indicators in the cities of Dere Shahr, Ivan, Shirvan Cherdavel, Abdanan and Dehleran should be included in the agenda of the provincial planning council and the optimal and possible mechanisms to increase the allocation of employment credits for the rural areas of this township Be compiled.
تبلیغات
