پدیدارشناسی مکان های مقدس با تکیه بر معماری ایرانی- اسلامی (نمونه موردی: مسجد تاریخی شیخ لطف الله اصفهان) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
معماری مسجد باید نیروی تعقل، خرد انسان سازنده، هوش و ذکاوت او را در قالب های معمارانه دربرگیرد به طوری که بنای مسجد بتواند اعتلای روح و سیر عرفانی به سوی کمال و ظرافت و خشوع عبادی را در عمق وجود انسان مسلمان پرورش دهد. عناصر وجودی مسجد از جمله طرح و نقشه، کاشی کاری ها، رنگ و نور، اشکال، خطوط و... در بردارنده رسالت دینی و اجتماعی است و در واقع مساجد هر دوره تاریخی همچون آینه ای تمام نما هستند که شرایط اجتماعی عصر خود را منعکس می کنند. هدف اصلی این تحقیق، بررسی مکان های مقدس با تکیه بر معماری ایرانی- اسلامی (نمونه موردی: مسجد شیخ لطف الله) با رویکرد پدیدارشناسی است. مبنای کار هدف موجود در این پژوهش، بر اساس دو رویکرد رلف و یوهانی پالاسما بوده، بر مبنای مهم ترین جنبه های حس مکان در مسجد شیخ لطف الله، سیر از ظاهر به باطن و به اتحاد مثلثی عناصر کالبدی (ورودی مسجد، راهروهای ورودی، دیوار، سقف، محراب و گنبد) با نور و معانی است که موجب شکل گیری ارتباط عمیق درونی و دیالکتیکی بین مسجد شیخ لطف الله و ناظر و شاهد آن در بالاترین سطح حس مکان می گردد.Phenomology of Sacred Places Based On Iranian-Islamic Architecture: Case study of Historical Mosque of Sheikh Lotfollah in Isfahan
The existential elements of the mosque including the layout, tiling, color and light, shapes and lines contain the social and religious prophecy. In fact, the mosques in every historical period reflect the social status of their era. The main purpose of this research is phenomenological study of sacred places based on the Iranian-Islamic architecture (case study Sheikh Lotfollah). Studying the Islamic art from the perspective of phenomenology, we can achieve deeper levels and fundamental concepts in architecture whose nature goes beyond a specific climate, environment and time; the elements which represent the relationship between art and religion in Islamic culture.
This study is conducted based on Rolf and Johannes Palsma approaches. According to the most important aspects of sense of place in Sheikh Lotfollah mosques such as entrance of the mosque, entrance corridors, walls, ceiling, altar and dome; the emergence from appearance to conscience and the triangular union of physical elements is taking place through light and essence. Accordingly it makes a deep inner dialectical relationship between Sheikh Lotfollah and its observer on the highest level of sense of place.
تبلیغات
