منشور اذن دریافت نذورات و هدایای آستان قدس به قلم سیمی نیشابوری (نگاشته 845ق) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
حاکمان مشهد، از عهد شاهرخ تیموری به بعد، سازوکار منظّمی برای اداره مجموعه آستان رضوی ایجاد کردند که این را، جز از وقف نامه مفصّل مسجد گوهرشاد، از اسناد دیگری که هر از چندی یافت می شود، می توان برداشت کرد. در یک مجموعه خطی ارزنده و بررسی نشده، که پیش تر متعلّق به کتابخانه استاد همایی بوده، رونوشتی از یک منشور اذن دریافت نذورات و هدایا برای آستان قدس، به قلم سیمی نیشابوری، منشی و خوشنویس برجسته سده نهم، وجود دارد که در این مقاله بررسی و بازخوانی می شود. در این سند یکی از حاکمان تیموری، به فردی موسوم به «سیّد احمد بن سیّد هندو بن سیّد حسام الدین الحسینی المشهدی» اجازه می دهد که با سفر به مناطق مختلف، هدایا و نذورات افرادی که را نمی توانند شخصاً در حرم رضوی حاضر شوند دریافت و به آستان امام منتقل نماید. این سند، از منابع کهن متعلّق به یکی از ادوار مهمّ توسعه شهر مشهد و حرم رضوی، یعنی نیمه نخست سده نهم هجری است که در آن به شهر مشهد و آستان قدس به طور خاص توجّه نشان داده شده است.A decree authorizing the collection of nozūrāt (offerings) and gifts donated to the Āstān-e Qods, Written by simi of Nishapur (scribed in 845 H/1466 CE)
From the time of the Timurid Shahrukh’s reign on, governors of Mashhad set up a well-organized apparatus for managing the Astān-e Razavi Complex (Imam Reza’s Shrine in Mashhad); this is understood not only from the detailed endowment deed of the Goharshad Mosque but also from other documents discovered from time to time. In a valuable uninvestigated manuscripts collection that formerly belonged to the Ostad Homā’i’s library, there is a copy of an edict authorizing the collection of offerings and presents donated to Āstān-e Qods, written by Simi of Nishapur, a notable 9 th H./15th-century secretary and calligrapher; this being reviewed and examined in the present article. The document informs us that one of the Timurid governors empowered an individual known as Sayyed Ahmad b. Hindu b. Sayyed Hosām al-Din al-Hosayni al-Mashhadi to travel to various places and receive oblational gifts and offerings from those unable to go to Imam Reza’s mausoleum in person, and then transfer them to the Astan-e Qods. This document is an old source associated with one of the significant periods of the expansion of Mashhad and the Razavi Shrine, that is, the first part of the 9 th /15 th century, therein particular attention has been directed to the city of Mashhad and the Astan-e Qods.
تبلیغات
