مقایسه نسبت نیروی عضلات آگونیست به آنتاگونیست و دامنه حرکتی ران در بازیکنان والیبال و افراد غیر ورزشکار (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
زمینه و هدف: یکی از عوامل بروز صدمات ورزشی، ضعف عضلانی و یا عدم توازن نیروی عضلانی می باشد. با توجه به اینکه ورزش والیبال فعالیتی است که سرشار از پرش و فرود با یک پا می باشد، در پژوهش حاضر به مقایسه نسبت قدرت عضلات آگونیست به آنتاگونیست و دامنه حرکتی ران در والیبالیست ها و افراد غیر ورزشکار پرداختیم. روش تحقیق: پژوهش حاضر از نوع توصیفی- مقایسه ای بود. 30 زن والیبالیست با میانگین سنی 2/58 ± 21/40 سال و 30 زن غیر ورزشکار با میانگین سنی 1/13±22/63 سال به صورت هدفمند انتخاب شدند. اندازه گیری قدرت عضلات توسط قدرت سنج دستی و دامنه حرکتی مفصل ران توسط انعطاف سنج لیتون انجام شد. پس از مشخص شدن طبیعی بودن توزیع داده ها از آزمون تی مستقل و همبسته برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. سطح آلفای کوچکتر مساوی 0/05 سطح معنی داری در نظر گرفته شد. یافته ها: در مقایسه نسبت قدرت عضلات آگونیست به آنتاگونیست پای برتر و غیر برتر، تنها در نسبت قدرت چرخش دهنده داخلی به خارجی (0/005=p) و اکستنشن به فلکشن ران (0/001= p) والیبالیست ها تفاوت معنی داری وجود داشت. از طرفی در مقایسه ی نسبت های فوق در پای برتر و غیر برتر بین گروه ها، تنها در نسبت قدرت عضلات چرخش دهنده داخلی به خارجی پای برتر تفاوت معنی داری مشاهده شد (0/005=p). همچنین تفاوت دامنه حرکتی پای برتر و غیر برتر، در حرکت فلکشن (0/006=p) و چرخش خارجی ران (0/026= p) والیبالیست ها معنی دار شد. در دو گروه دامنه حرکتی پای برتر کمتر از پای غیر برتر بود. نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد، ماهیت والیبال در استفاده بیشتر از پای برتر، می تواند منجر به عدم تعادل نسبت قدرت عضلات و دامنه حرکتی مفصل ران بین دو اندام شود که باعث آسیب در مفاصل اندام تحتانی می شود. بنابراین در راستای پیشگیری از عدم تعادل، به کار گیری یکسان هر دو اندام به ورزشکاران، درمانگران و مربیان توصیه می شود.Comparison of strength ratio of agonist and antagonist muscles and hip range of motion in volleyball players and non-athletes
Background and aim: Muscle weakness or muscle imbalance is one of the causes of sports injuries. Since volleyball is an activity with a lot of jumping and landing with one foot, in this study aimed to discuss the comparison of strength ratio of agonist to antagonist muscles and range of motion of the hip in volleyball players and non-athletes. Materials and Methods : 30 female volleyball players with mean age 21.40±2.58 years and 30 female non-athletes with mean age 22.63±1.13 years were selected. Manual Muscle Test (MMT) and flexibility Leighton gauge were used for measuring the muscles strength and the range of motion of hip respectively. After determining the normal distribution of data, T-test was used to analyze the data. The significance level was considered at p≤0.05. Results: the results showed the significant differences in ratio of internal to external rotators (p=0.005) and also extensor to flexors (p=0.001) muscles in both dominant and non-dominant legs. Moreover, the comparison between dominant and non-dominant legs between groups, only the ratio of internal to external rotator muscles was significant (p=0.005). The differences between range of motion of dominant and non-dominant legs in flexion (p=0.006) and external rotation (p=0.026) was significant that it was lower in dominant leg than the non-dominant one. Conclusion: The results showed, the use of dominant leg in volleyball, can lead to an imbalance of muscle strength and range of motion in the hip between two limbs that could lead to create damage to the joints of the lower extremities. So, in order to prevent imbalance, applying the same training on the both limbs in athletes, can be recommended.
تبلیغات
