شناسایی و اولویت بندی محلات نیازمند بازآفرینی شهری (مطالعه موردی: منطقه10 کلانشهر تبریز) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
در دهه های اخیر، نبود روابط شهر و روستا در یک بستر متوازن و منطقی باعث سیل عظیمی از مهاجرت های روستایی به شهرها از یک طرف و ناکارآمدی نظام مدیریت و برنامه ریزی از سوی دیگر شده است. به طوری که اکثر شهرهای ایران با معضلات اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی حادی گریبان گیر بوده و بافت های ناتوانی را در بدنه خود به همراه داشته اند. شناسایی چنین محدوده هایی اولین اقدام اساسی در راستای ساماندهی و توانمندسازی آن ها می باشد. هدف پژوهش حاضر، شناسایی و اولویت بندی محلات نیازمند بازآفرینی شهری منطقه10 کلانشهر تبریز است. این تحقیق از لحاظ هدف، از نوع کاربردی و از حیث ماهیت و روش از نوع توصیفی-تحلیلی می باشد. که با استفاده از شاخص هایی در ابعاد مختلف اجتماعی، اقتصادی، کالبدی و زیست محیطی- مخاطراتی مبادرت به شناسایی محدوده ها و محلات نیازمند بازآفرینی نموده است. داده های بکار رفته ز طریق سرشماری مرکز آمار در سال 1395 برای بلوک های شهری و همچنین از داده های مکانی مربوط به طرح توسعه و عمران منطقه شهری تبریز اخذ شده است. بدین منظور از GIS و ترکیب آن با مدل فرایند تحلیل سلسله مراتبی(AHP) برای شناسایی و اولویت بندی محلات نیازمند بازآفرینی استفاده گردید. نتایج نشان داد که بین برخی از محلات شهر تبریز از حیث شرایط اجتماعی-اقتصادی و دسترسی به فضاهای خدماتی شکاف عمیقی ایجاد گشته است. که به ترتیب محلات محمدیه، رضوانشهر و شربت زاده محلاتی با بیشترین فراوانی فضاهای ناکارآمد و نیازمند به بازآفرینی شناسایی شدند و شاخص های اجتماعی نسبت به سایر شاخص ها، بیشترین اثرگذاری را در شناسایی محلات داشته اند.Identifying and prioritizing neighborhoods in need of urban regeneration (Case study: District 10 of Tabriz metropolis)
In recent decades, the lack of urban-rural relations in a balanced and rational context has caused a huge flood of rural migration to cities on the one hand and the inefficiency of the management and planning system on the other hand. So that most cities in Iran are facing acute social, economic and environmental problems and have disability tissues in their bodies. Identifying such areas is the first essential step in organizing and empowering them. The purpose of this study is to identify and prioritize neighborhoods in need of urban regeneration in district ten of Tabriz metropolis. This research in terms of purpose is applied type and in terms of nature and method is descriptive-analytical type. Using indicators in various dimensions of social, economic, physical and environmental, has attempted to identify areas and neighborhoods in need of regeneration. The data used in this research mainly obtained through the census of the Statistics Center in 2016 for urban blocks and from spatial data related to the development plan of Tabriz urban area. For this purpose, GIS and its combination with the Analytic Hierarchy Process (AHP) model used to identify and prioritize areas in need of regeneration. The results of this study showed that a deep gap created between some neighborhoods of Tabriz in terms of socio-economic conditions and access to service spaces. So that Mohammadieh, Rezvanshahr and Sharbatzadeh neighborhoods identified with the highest frequency in terms of inefficient spaces and in need of reconstruction, respectively, and social indicators compared to other indicators, had the greatest impact on identifying neighborhoods.
تبلیغات
