تحلیل تولیدات کارگاه های شاخصِ سفال امروز مازندران از منظر هویت بومی
آرشیو
چکیده
هنر اقوام مختلف به خصوص در زمینه تولید صنایع دستی، همواره یکی از اصلی ترین عوامل شکل گیری فرهنگ در یک قوم محسوب می شود و سرامیک ها به عنوان زیر مجموعه ای از صنایع دستی، نشان دهنده فرهنگ مردم یک منطقه اند. منطقه مازندران که به واسطه شاخصه های محیطی اش شناخته می شود، دارای گستره فرهنگی غنی ای است که از دیرباز سفال گری در آن شکل گرفته، اما به نظر می رسد علی رغم وجود کارگاه های متعدد سفال گری در منطقه، تولیدات سفال با ویژگی های هویتی مازندران تناسبی ندارند؛ همین موضوع ضرورت آسیب شناسی و بررسی شرایط کارگاه های مربوطه را سبب ساخته است. هدف از انجام این پژوهش بازشناسی تولیدات کارگاهی سفال امروز مازندران از منظر هویت بومی با رویکرد آسیب شناسی این آثار بوده است. پژوهش مذکور از زیرمجموعه پژوهش های کاربردی بوده است و از جنبه ماهیت و روش جزء تحقیقات توصیفی و تحلیلی قرار دارد. شیوه گردآوری اطلاعات این تحقیق شامل مطالعات کتابخانه ای (منابع مکتوب و اینترنتی) و تحقیق میدانی شامل مشاهده و مصاحبه با کارگاه ها و نواحی تولید در منطقه مورد پژوهش است. پس از آشنایی با هویت، فرهنگ، قومیت و اکولوژی مازندران و شناخت ویژگی های طبیعی این منطقه و در نهایت بررسی آثار تولید شده در کارگاه های شاخص این استان، مشخص شد روند تولید سرامیک با آسیب هایی مواجه هست که از آن جمله می توان به افزایش سفال گران غیر بومی، کمرنگ شدن نقش سفال گران سنتی، افزایش تولیداتی با هویت غیربومی و تغییر ذائقه خریداران سفال اشاره کرد.An Analysis on the Products of Major Pottery Workshops of Mazandaran Today from a Native Identity Perspective
Art of different ethnic groups specifically in the field of the production of handicrafts has always been one of the most principal factors in the formation of the culture of that group. Ceramics, as a subset to handicrafts represent the culture of people in a region. Mazandaran, which is known for its environmental features, has a long and rich culture that has served as the foundation of pottery since long ago. However, despite the existence of numerous pottery workshops in the region, the pottery products are not in conformity with the identity features of Mazandaran. Accordingly, it is essential to pathologically investigate the conditions of Mazandaran workshops. The present study is actually an attempt to reidentify the products of major pottery workshops of Mazandaran today from a native identity perspective and by applying a pathological approach to the products. The present research is a subset of applied studies and considered descriptive-analytical in terms of identity and method. The data collection method includes library studies (written and online sources), and field studies including observation and interviews with workshops and production fields in the study district. After studying the identity, culture, ethnicity and ecology of Mazandaran, spotting the natural features of this region and finally investigating the artworks produced in the major workshops of this province, it was revealed that the process of ceramic production is plagued with some challenges such as rise in the number of non-native potters, diminishing role of traditional potters, rise in the products with non-native identity and changes in the customers’ tastes.
تبلیغات
