نقش داور در صدور اقدامات تأمینی در داوری تجاری (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
وجود خلأهای قانونی در قوانین، موجب ایجاد تردیدهایی درخصوص امکان یا عدم ِامکان صدور دستور موقت در محاکم و دیوان های داوری گردیده است؛ زیرا به دلیل تفسیر رایج از ماده 311 قانون آیین دادرسی مدنی که صدور قرارهای تأمینی را عموماً در صلاحیت دادگاهی می داند که اصل دعوا در آنجا مطرح است و عدم ِصدور دستور موقت در دیوان های داوری بر فرض عدم ِتوافق طرفین و تصریح قانونگذار این اختیار را از دیوان داوری سلب می کند؛ زیرا آنها اختیار ورود به صدور این اقدامات را نداشته و یا دارای محدودیت هستند و محاکم دراین زمینه قدرت انحصاری حاکمیتی را دارند که بر طرفین اعمال صلاحیت نمایند؛ غالباً این موضوع در موافقت نامه داوری لحاظ نشده است. اساسی ترین موضوع در داوری تعیین مرجع صلاحیت دار جهت اعمال اقدامات تأمینی و موقت از بین دادگاه ملّی، دیوان داوری یا هر دو مرجع است. موضوع دیگر اینکه، اقدامات موقت در قواعد داوری حاکم، از لحاظ انواع اقدامات و به خصوص اجرای آنها توسط هیئت داوری ممکن است محل اختلاف باشد. علی رغم اینکه داوران صلاحیت ذاتی برای صدور این اقدامات ندارند اما طرفین می توانند داوران را مخیّر کنند زیرا صدور این اقدامات توسط دادگاه اعراض از داوری نمی باشد بلکه تسهیل در روند داوری است.The Role of Arbitrator in Issuing Security Measures in Commercial Arbitration
The existence of legal vacuums has raised questions in the possibility or impossibility of issuing order for provisional measures in arbitral courts and tribunals. Because of the general interpretation of the Article (311) of Civil Procedure which states that issuing security measures is generally under the scope of competence of the court in which the original claim is under discussion and non-issuance of these measures, assuming disagreement of the parties and stipulation by the legislator, waives this right from the arbitral tribunal; since they don’t have power to issue order in these cases and have limited powers and the courts have exclusive dominative powers to practice competence in this field. This case has not often been considered in an arbitration agreement. The essential question in arbitration is determining the authority that has the competence to practice provisional and security measures - the national court, arbitral tribunal or both of them. The next question is that the provisional measures dominant in arbitral rules may be in dispute in terms of different kinds of measures and especially their execution by the board of arbitration. Even though the arbitrators don’t have inherent jurisdiction for issuing provisional and security measures but the parties can empower the arbitrators; since issuing these measures by the court is not refraining from arbitration but it is for facilitating the arbitration procedure.
تبلیغات
