با توجه به روند کنونی جهان به سمت سالخوردگی و هم زمان با افزایش جهانی جمعیت سالمندان، ایران نیز با افزایش جمعیت سالمندی مواجه است. از سوی دیگر، بحث اوقات فراغت یکی از موضوعات مطرح در حوزه کیفیت زندگی سالمندان است. از این رو، پژوهش حاضر با هدف مطالعه پیرامون تأثیر رفتارهای فراغتی در کیفیت زندگی ذهنی ادراکی سالمندان انجام شده و سالمندان شهر تهران را به منزله مطالعه موردی انتخاب کرده است. پژوهش حاضر، به لحاظ هدف، از نوع تحقیقات کاربردی و، به لحاظ روش تحقیق، از نوع تحقیقات توصیفی از نوع هم بستگی و، به لحاظ گردآوری داده ها و اطلاعات نیز، از نوع تحقیقات پیمایشی با ابزار پرسش نامه است. جامعه موردنظر افراد بالای 60 سال ساکن شهر تهران بودند که، به دلیل وجود بحران کرونا و دشواری دسترسی به نمونه موردنظر، با روش نمونه گیری در دسترس (آسان) انتخاب شدند. به منظور تجزیه وتحلیل داده های پژوهش، نرم افزار SPSS به کار گرفته شد و، برای آزمودن فرضیه های پژوهش، از آزمون هم بستگی استفاده شد. تتایج نشان داد تمام فرضیه های تحقیق قابل قبول است و رفتارهای فراغتی در ابعاد کیفیت زندگی ذهنی ادراکی شامل سلامت جسمانی، سلامت روانی، روابط اجتماعی و سلامت محیطِ سالمندان شهر تهران تأثیر مثبت دارد. همچنین، به طور کلی، رفتارهای فراغتی در کیفیت زندگی ذهنی ادراکی سالمندان شهر تهران تأثیر مثبت دارد. در پایان، ضمن اشاره به محدودیت های تحقیق، پیشنهادهایی مبتنی بر نتایج برای تحقیقات آتی ارائه شده است.
