کارورزی در تربیت معلم انگلستان و ایران

چکیده

هدف مقاله، بررسی کارورزی در تربیت معلم انگلستان و ایران است. در این مطالعه از شیوه اسنادی و از مدارک علمی استفاده شده است. مروری بر این منابع نشان می دهد که مقصود کارورزی در انگلستان، آماده سازی روانی معلمان برای استفاده از روش های آموزشی، تقویت مهارت های مواجهه با مشکلات و افزایش احساس همبستگی ملی است. یافته ها حاکی از آن است که دوره های تربیت معلم در انگلستان شامل یک دوره عمومی است و پس از آن هر یک از معلمان باید در دوره های خاصی (ابتدایی، دبیرستان، هنرستان های حرفه ای) تخصص کسب کنند. این آموزش ها به ترتیب دوره ها در زمان های سه، چهار و پنج ساله در کالج ها و دانشگاه ها ارائه می شوند و حداقل یک سال از این دوره ها به کارورزی اختصاص می یابد. مواد درسی کارورزان به موارد: مطالعات آکادمیک (آنچه که باید در مدارس تدریس شود)، مطالعات حرفه ای (شامل تاریخ آموزش، روان شناسی تربیتی و قواعد تدریس) و تمرین عملی (بخش عملی آموزش که معمولاً دوازده هفته تدریس زیر نظر افراد حرفه ای را شامل می شود) اختصاص دارد. نتایج نشان می دهد ضرورت برگزاری دوره های آموزشی و کارورزی برای معلمان در قوانین مربوطه آموزشی انگلستان از قبیل قانون آموزشی 1994 تاکید شده است. آنچه در کارورزی این کشور قابل توجه است، این است که موفقیت در دوره کارورزی یک معلم، شرط ورود به حرفه معلمی اوست؛ یعنی آموزش عملی و مهارت معلمی بر دانش آکادمیک معلم ارجحیت دارد.