مهم ترین شگرد و زیربنای همه ی شگردهای تصویر آفرینی در شعر تشبیه است. بنابراین تحلیل تشبیه می تواند برای شناخت وجوه زیبایی و درک مفهوم شعر و همچنین نگرش وگرایش و سبک شعری شاعر مفید باشد.در این مقاله ما تشبیهات شعر شفیعی کدکنی را از دو مجموعه ی شعری وی استخراج کرده و مورد تجزیه و تحلیل قرار داده ایم تا از این طریق بخشی از وجوه هنری،گرایش های فکری، نوآوری های ادبی و ویژگی های سبکی شعرشان کشف شود. برای این منظور ابتدا به طبقه بندی تشبیهات طبق بلاغت سنّتی پرداختیم، سپس تشبیهات کلیشه ای و مستعمل و تشبیهات نو را شناسایی و بررسی کردیم. پس از طبقه بندی و تحلیل مشبّه به ها در هشت حوزه ی معنایی، دو ویژگی شاخص تشبیهات یعنی جانب موسیقایی تشبیهات و طبیعت گرایی در تشبیهات را بررسی کردیم. نتایج پژوهش نشان می دهد شفیعی کدکنی سخت دل بسته ی طبیعت است و عنصر موسیقی شعر به ویژه موسیقی درونی برایش بسیار اهمیت دارد تا جایی که در بسیاری از تشبیهات در انتخاب لفظ مشبّه و مشبّه به تلاش می کند جنبه ی موسیقایی الفاظ رعایت شود
