هدف پژوهش حاضر مقایسه ابعاد کمال گرایی و عدم تحمل بلاتکلیفی در بیماران مبتلا به آسم ، سندرم روده تحریک پذیر و میگرن بود. روش این پژوهش علی- مقایسه ای است ونمونه ی این پژوهش شامل 90 بیمار (هر گروه بیمار 30 نفر) بود که از بین افراد مراجعه کننده به کلینیک های تخصصی گوارش ، بیماری های تنفسی و روان پزشکی شهر تهران انتخاب شده و با 30 آزمودنی غیر بیمار مورد مقایسه قرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها از "مقیاس تحمل بلاتکلیفی" باهر و دوگاس و"پرسشنامه ابعادکمال گرایی" هویت و فلت" استفاده شد. نتایج نشان داد که میانگین نمرات کمال گرایی گروه های بیمار و غیر بیمار تفاوت معنادار داشتند و میانگین کمال گرایی بیماران مبتلا به میگرن و آسم از بیماران مبتلا به سندرم روده ی تحریک پذیر و افراد غیر بیمار بیشتر بود. همچنین میانگین نمرات تحمل بلاتکلیفی نیز در گروه های بیمار وغیر بیمار تفاوت معنادار نشان دادند. اما گروه های بیمار تفاوت معناداری در این زمینه نداشتند.
