هدف از اجرای این تحقیق، بررسی نقش بازاریابی رسانه های اجتماعی در رابطه علّی عشق به برند و بازاریابی ویروسی در مشتریان برندهای منتخب پوشاک ورزشی است. این تحقیق ازنظرهدف کاربردی، و از نظر ماهیت از نوع همبستگی است که به روش میدانی انجام شد.جامعه آماری تحقیق، کلیه ی مشتریان نمایندگی های4 برند ورزشی عضو صفحه ی اینستاگرام آن برند بوده اند. حجم نمونه 384 نفربرآوردشدکه به روش نمونه برداری احتمالی چند مرحله ای انتخاب گردید.دربخش آماراستنباطی از آزمون کولموگروف-اسمیرنوف،ضریب همبستگی پیرسون وآزمون مدلسازی معادلات ساختاری به منظورآزمون فرضیات استفاده شد.سطح معنی داری برای تمامی تجزیه وتحلیل ها 05/0P< در نظر گرفته شد.نتایج نشان داد،عشق به برند بربازاریابی رسانه های اجتماعی و بازاریابی ویروسی اثر داشته و (p ≤0/01 ،9/20 = t) توانایی پیش بینی بازاریابی ویروسی را دارد. براساس نتایج ضریب بتا، به ازای یک انحراف استاندارد افزایش در عوامل عشق به برند،بازاریابی ویروسی (0/43) افزایش می یابد همچنین عشق به برند (P ≤0/01 ، 4/47 = t) توانایی پیش بینی بازاریابی رسانه های اجتماعی را دارد. ازطرفی ضریب بتا، به ازای یک انحراف استاندارد افزایش در عوامل عشق به برند،بازاریابیرسانه های اجتماعی(0/22) افزایش می یابد. لذا می توان افراد علاقه مند به برندرا به سوی شبکه های اجتماعی و فعالیت ویروسی آنها تشویق نمود.بر همین اساس برندهای ورزشی می توانند باافزایش میزان مشارکت با مشتریان خود زمینه های رفتارویروسی راتقویت نمایند چرا که ایجاد محتواهای چالشی، پست های نظرسنجی عواملی هستند که می توانندرفتارویروسی را تقویت نمایند.
