افغانستان پس از سقوط طالبان با گسترش شتابان رسانه ها مواجه شد و رقبای منطقه ای و فرامنطقه ای ایران برای پیشبرد دیپلماسی عمومی خود و نفوذ در سپهر رسانه ای این کشور بحران زده، تلاش های پیدا و پنهان زیادی به عمل آوردند. در چنین شرایطی ایران نیز برای تبیین گفتمان انقلاب اسلامی، تنویر افکار عمومی و افزایش ضریب نفوذ خود در مهم ترین همسایه شرقی، نیازمند حضور حرفه ای در عرصه رسانه های تصویری افغانستان است که با تأسیس سیمای دری و پشتوی برون مرزی محقّق می شود. از این رو مقاله پژوهشی حاضر به بررسی ضرورت ها، اهداف، سیاست ها، راهبردها و مدل مطلوب، مختصات زبانی و زمانی، رویکردها و محورهای برنامه سازی، چالش های راه اندازی این تلویزیون و راهکارهای اجرایی پرداخته است. برای دستیابی به مدلی کارآمد و اثربخش، از روش مصاحبه گروهی با دوازده نفر از صاحبنظران سیاسی، فرهنگی و رسانه ای حوزه افغانستان استفاده شده است. مدل ترکیبی خبری و تولیدی با اولویت برنامه های فرهنگی- اجتماعی، دینی، سیاسی، اقتصادی، آموزشی- بهداشتی، تاریخی، هنری، گردشگری، سرگرمی و ورزشی که حداقل به دو زبان دری و پشتو، بین ساعات شانزده تا بیست و چهار پخش شود، مناسب ترین الگوی احصا شده از مجموع دیدگاه های کارشناسان بوده است. تعامل سازنده بین نهادهای مرتبط با افغانستان و صداوسیما، رهیافتی برای غلبه بر موانع و چالش های مالی، نیروی انسانی و فنی تأسیس سیمای دری و پشتو خواهد بود.
