این پژوهش درصدد است تا به بررسی تأثیر میانجی حمایت سازمانی ادراک شده در ارتباط بین عوامل استرس زا شغلی با رفتارشهروندی سازمانی بپردازد. پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش پژوهش پیمایشی توصیفی و مقطعی است. داده های مورد نیاز با استفاده از پرسشنامه های استرس کوپر و همکاران (1988) و اسمیت (1981)، رفتارشهروندی سازمانی اورگان (2006) و حمایت سازمانی ادراک شده شومیلا (2012) جمع آوری شد. پایایی و روایی ابزار پژوهش با استفاده از ضریب بارهای عاملی، آلفاکرونباخ، پایایی ترکیبی، روایی صوری، روایی همگرا و روایی واگرا بررسی شد سپس اطلاعات حاصل با استفاده از نرم افزار SPSS و Smart –PLSمورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. هم چنین از آزمون های سوبل و واف (VAF) برای اندازه گیری شدت اثر و آماره تی نقش میانجی حمایت سازمانی ادراک شده استفاده شده است. تحلیل داده ها نشان داد که عوامل استرس زای شغلی بر رفتارشهروندی سازمانی و حمایت سازمانی ادراک شده مؤثر بوده است. از سوی دیگر، تجزیه و تحلیل های انجام شده با استفاده از آزمون سوبل نشان داد که تقریباً 33 درصد از تغییرات عوامل استرس زای شغلی بر رفتارشهروندی سازمانی از طریق متغیر میانجی حمایت سازمانی ادراک شده تبیین می شود.
