هدف این پژوهش بررسی تأثیر مکانیزم های حاکمیت شرکتی بر میزان جذب بدهی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بوده است. مکانیزم های حاکمیت شرکتی مورد استفاده در این پژوهش عبارتند از تمرکز مالکیت، مالکیت نهادی، اندازه هیئت مدیره و استقلال هیئت مدیره. برای اندازه گیری میزان جذب بدهی از شاخص اهرم مالی استفاده به عمل آمده و همچنین از متغیرهای کنترلی اندازه شرکت، فرصت های رشد، سودآوری، نقدینگی و نسبت دارایی های مشهود نیز استفاده شده است. به منظور انجام این پژوهش، 120 شرکت در دوره زمانی 1385 الی 1390 بررسی شده است. به منظور آزمون فرضیه ها از تجزیه و تحلیل رگرسیونی با استفاده از روش داده های تابلویی (اثرات ثابت) بهره گرفته شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که هیچ یک از مکانیزم های حاکمیت شرکتی بر میزان جذب بدهی مؤثر نبوده اند. همچنین نتایج نشان می دهد که متغیرهای کنترلی سودآوری، نقدینگی و نسبت دارایی های مشهود دارای تأثیر منفی و معنی دار بر میزان جذب بدهی و در مقابل، متغیرهای اندازه شرکت و فرصت های رشد دارای تأثیر مثبت و معنی دار بر میزان جذب بدهی بوده اند.
