اصل سوم قانون اساسی ایران بر فراهم آوردن شرایط لازم بمنظور ایجاد روستاهای فعال و پررونق تا سرحد خودکفائی در محصولات اساسی کشور تأکید دارد. تا چندی پیش برای دستیابی به این هدف و فراهم آوردن زمینه های بیشتر اشتغال و توسعه سطح زندگی روستائیان بر محوریت تولیدات کشاورزی و دامی و افزایش محصول با دو نگرش گسترده(Extensive)ومتمرکز(Intensive)توجه میشد . لیکن محدودیتهای موجود در زمینه های آب و خاک در نگرش اول و کمبود یا نبود سرمایه در شیوه دوم موجب گردیده که این تفکر نتواند چندان راه گشای برنامه های توسعه روستایی و ملی باشد.
