امنیت در مدرسه

در پژوهش حاضر میزان تأثیر امنیت در مدرسه بر تاب آوری با نقش واسطه ای عزّت نفس و حل مسئله در قالب آزمون مدل معادلات ساختاری مطالعه شد. روش پژوهش از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دبیرستان های دولتی شهر بهارستان بود و شرکت کنندگان 386 نفر بودند که با روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب شدند و به پرسشنامه طراحی شده بر اساس مدل مفهومی پژوهش پاسخ دادند.از نتایج جالب توجه می توان به تأثیر غیر مستقیم امنیت در مدرسه بر تاب آوری و تأثیر مستقیم عزّت نفس و حل مسئله بر تاب آوری اشاره کرد. در مجموع، مدل مفهومی پژوهش با داده ها برازش مناسبی داشته است که نشان دهنده اهمیت و نقش امنیت در مدرسه، عزّت نفس و حل مسئله بر تاب آوری است.

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه امنیت در مدرسه با مشارکت فعّال در آن صورت پذیرفت؛ بدین صورت که 322 نفر از کلیه دانش آموزان دبیرستان های دولتی در شهر ری با روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب شدند و به مقیاس های اصلاح شده امنیت در مدرسه اسکیبا، سیمون، پترسون و فورد (2006) و مشارکت فعّال وانگ، ویلت و اسکلتس (2011) پاسخ دادند. داده ها با استفاده از روش تحلیل همبستگی بنیادی و با استفاده از نرم افزارهای SPSS 18 و STATGRAPHICS 5.1 مورد بررسی قرار گرفتند. تحلیل کانونی سه مجموعه معنادار بین امنیت در مدرسه و مشارکت فعّال در آن را نشان داد.براساس مجموعه اول، جوِّ مدرسه و امنیت در یادگیری با یادگیری خودگردان، حس تعلق در مدرسه و استفاده از راهبردهای شناختی رابطه داشت و 43 درصد از واریانس آن ها را تبیین می کرد. براساس مجموعه دوم، جوِّ مدرسه، عدم رفتارهای مجرمانه و امنیت سطح بالاتر، امنیت فردی و عدم اختلاف و خشونت با یادگیری خودگردان، استفاده از راهبرد شناختی، اشتیاق به یادگیری و حس تعلق به مدرسه رابطه داشت و 10 درصد از واریانس آن را تبیین می کرد؛ و بر اساس مجموعه سوم جوِّ مدرسه، عدم رفتارهای مجرمانه و امنیت سطح بالاتر، ارتباطات در مدرسه و امنیت در یادگیری با یادگیری خودگردان، حس تعلق در مدرسه و استفاده از راهبردهای شناختی رابطه داشت و 5 درصد از واریانس آن را تبیین می کرد. در مجموع می توان نتیجه گرفت در مدارسی که مؤلفه های امنیت در مدرسه برقرار است و در سطح بالایی قرار دارد دانش آموزان مشارکت فعّال بیشتری دارند. این نتیجه با در نظر گرفتن نظریه میدانی لوین، رویکرد بوم شناختی برنر و نظریه انسان شناسانه مازلو قابل تبیین است.

پژوهش حاضر با هدف آزمون الگویِ عِلّی سرزندگی تحصیلی دانش آموزان بر اساس مشارکت فعال با میانجی گری امنیت در مدرسه انجام گرفت. این پژوهش کمی و از نوع توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری این تحقیق دانش آموزان دبیرستانی شهر سقز در سال تحصیلی 1396-1397 بودند. روش نمونه گیری از نوع تصادفی ساده بود. حجم نمونه با توجه به مدل کرجسی- مورگان و با در نظر گرفتن خطای 05/0 =α، 145 نفر تعیین گردید. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های امنیت در مدرسه (SRS) (با پایایی 82/0 = α)، مشارکت فعال در مدرسه (SES) (با پایایی 67/0 = α) و سرزندگی تحصیلی (EVQ) (با پایایی 85/0 = α) استفاده شد. روایی ابزارها با نظر اساتید علوم تربیتی و روانشناسی تأیید گردید. داده ها با دو نرم افزار Spss vs. 22 و lisrel. 8.50و با روش مدل معادلات ساختاری تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که مدل ارائه شده از برازش مناسب و مطلوبی برخوردار است (49/1= ،x2/df، 91/0= GFI، 91/0= AGFI، 92/0= CFI، 93/0= NFI، 043/0= RMSEA) و مؤلفه مشارکت فعال به صورت مستقیم و غیر مستقیم از طریق مؤلفه امنیت در مدرسه بر سرزندگی تحصیلی تاثیر معنی دار دارد (05/0>p). مشارکت فعال و امنیت در مدرسه، مؤلفه هایی مهم در توسعه و بهبود سرزندگی تحصیلی دانش آموزان است. از اینرو توجّه به عوامل امنیت در مدرسه و مشارکت فعال جهت پیشبرد اهداف و تلاش جهت سوق دادن دانش آموزان به سمت سرزنده بودن و اثربخش بودن پیشنهاد می شود.

هدف: هدف از پژوهش حاضر تعیین نقش واسطه ای تحصیل گریزی در رابطه بین امنیت در مدرسه و آمادگی به اعتیاد بود. روش: روش پژوهش توصیفی-همبستگی از نوع مدل معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانش آموزان پسر متوسطه دوم شهر خرم آباد در سال تحصیلی 1402-1401 بود. از این بین، 200 نفر به شیوه نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه امنیت در مدرسه، مقیاس تحصیل گریزی، و مقیاس آمادگی به اعتیاد استفاده شد. به منظور تحلیل مدل پژوهش از روش مدلسازی معادلات ساختاری استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که متغیر امنیت در مدرسه اثر مستقیم منفی و معناداری بر آمادگی به اعتیاد داشت. همچنین، تحصیل گریزی در رابطه بین امنیت در مدرسه و آمادگی به اعتیاد دارای نقش میانجی معناداری بود. نتیجه گیری: در مدرسه امن، دانش آموزان می توانند به لحاظ هیجانی و فیزیکی ایمن باشند و احترام و اعتماد متقابلی بین اعضای مدرسه وجود دارد، در حالی که در مدارس ناایمن، خشونت، دعوا، زورگیری، جرم، تحصیل گریزی، و مصرف مواد دیده می شود. بنابراین، پیشنهاد می شود با فراهم کردن محیطی امن در مدرسه، تنش ها به حداقل برسد، تعاملات مثبت بین دانش آموزان و تعامل بدون نگرانی دانش آموز با کادر مدرسه به گونه ای افزایش یابد که زمینه برای کاهش تحصیل گریزی فراهم شود که نتیجه ی آن می تواند کاهش آمادگی به اعتیاد باشد.