قابلیت تجاری

اقتصاد نخل داری در کشورهای کمتر توسعه یافته ازجمله ایران -که تولیدکننده عمده این محصول به شمار می رود- در زمینه عملکرد، زیرساخت های تولید و نگهداری، بازار رسانی و... با چالش های زیادی مواجه است. از این رو درک ماهیت و پویایی رابطه های بین کنشگران در این زمینه اهمیت ویژه ای دارد. بنابراین هدف پژوهش حاضر ردیابی و ساخت رابطه های فضایی بین کنشگران انسانی و غیرانسانی درزمینه قابلیت تجاری محصول خرما به منظور توسعه کارکردهای اقتصاد نخل داری در ناحیه مکران است. این پژوهش مبتنی بر روش ترکیبی (راهبرد متوالی- تغییرپذیر) است. جامعه آماری شامل 17493 بهره بردار خرما و 32 کارشناس کشاورزی است. برای نمونه گیری از روش هدفمند - احتمالی و برای تعیین اندازه نمونه در مرحله کیفی از معیار «کفایت اطلاعات» و در مرحله کمّی از معیار «نمایندگی (معرف بودن)» به کمک روش کوکران استفاده شده است. روش تحلیل، «تحلیل ترکیبی متوالی» بر اساس راهبرد کیفی - کمّی متوالی است. داده های کیفی به کمک نرم افزار «NVIVO» و داده های کمّی با روش های آماری در نرم افزار «SPSS» پردازش و تحلیل شده اند. تحلیل و استنتاج نهایی داده ها بر اساس استدلال لاتور (1987) به روش «ترجمه» صورت گرفته است. نتایج نشان داد که رابطه های فضایی گوناگونی بین کنشگران (انسانی و غیرانسانی) برقرار و یا در حال شکل گیری است. بر اساس این رابطه ها، موقعیت جغرافیایی، اقلیم، نخل خرما، بهره بردار، سرمایه، بازار هدف، سردخانه، دولت، فاصله فضایی، فناوری حمل ونقل -که به ترتیب توانسته اند شبکه گسترده تر و قوی تری از کنشگران با رابطه های بادوام شکل دهند- به عنوان بازیگران کلیدی و مؤثر در زمینه قابلیت تجاری خرما عاملیت یافته اند.

در دنیای امروز، تغییرات سریع فناوری و نیازهای متغیر بازار، کسب و کارها را ملزم به انعطاف پذیری بیشتر کرده است. در این راستا، استفاده از فناوری های دیجیتال به عنوان ابزاری برای تقویت قابلیت های تجاری نقش حیاتی ایفا می کند. این تحقیق نشان می دهد که مکانیسم های مبتنی بر دیجیتال، نظیر سیستم های مدیریت مشتری، تجزیه و تحلیل داده ها و بازاریابی دیجیتال، می توانند به کسب و کارها در سازگاری با تغییرات محیطی و حفظ رقابت پذیری کمک کنند. این مطالعه به بررسی نقش مکانیسم های قابلیت تجاری مبتنی بر دیجیتال در افزایش انعطاف پذیری کسب و کارهای آنلاین می پردازد. پژوهش حاضر، از نوع کیفی است و بر اساس رویکرد فراترکیب اجرا شده است. با توجه به هدف پژوهش، 226 تحقیق انجام شده که با موضوع پژوهش مرتبط بود، بر مبنای الگوی سندلوسکی و بارسو بررسی شد. جامعه پژوهش، کلیه مقاله های منتشرشده در مجله های ای اس آی، کتاب ها و پایان نامه های داخلی و خارجی مرتبط با مبحث نوآوری در حوزه استارت آپ و در بازه زمانی 2000 تا 2023 بود. نتایج تحقیق حاکی از آن است که تقویت این مکانیسم ها موجب افزایش توانایی کسب و کارها در مواجهه با بحران ها و بهره گیری از فرصت های جدید می شود. این مکانیسم ها با بهبود فرآیندهای تصمیم گیری، افزایش کارایی عملیاتی، و بهینه سازی تجربه مشتریان، موجب تقویت انعطاف پذیری سازمان ها می شوند. یافته های تحقیق بیانگر آن است که کسب و کارهایی که به شکل موثری از این مکانیسم های دیجیتال بهره می برند، به طور کلی، این پژوهش اهمیت سرمایه گذاری در توانمندی های دیجیتال را به عنوان عاملی کلیدی برای افزایش انعطاف پذیری و موفقیت بلندمدت کسب و کارها تأیید می کند.